قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: لَيْلَةَ أُسْرِيَ بِي مَرَرْتُ بِنَاسٍ تُقْرَضُ شِفَاهُهُمْ بِمَقَارِيضَ مِنْ نَارٍ كُلَّمَا قُرِضَتْ عَادَتْ كَمَا كَانَتْ فَقُلْتُ مَنْ هَؤُلَاءِ يَا جِبْرِيلُ؟ قَالَ: هَؤُلَاءِ خُطَبَاءُ أُمَّتِكَ الَّذِينَ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ. (الدر المنثور )  

بيغمبر أفندمز صلى الله عليه وسلم بيوردلر ."معراج كجه سنده بعضى إنسانلرله قارشلاشتم . عتشدن ماقاصلرله دوداقلرى كسيليور ، هر كسلديغنده تكرار اؤنجكى حالنه كليوردى . أى جبرائيل ، بونلر كملردر ؟ ، ديه صوردوم .، اونلر اؤمتنيك يابمادقلرنى سويلين حاتبلرى ( عالملرى ) در .، ده دى ."

“Miraç gecesinde bazı insanlarla karşılaştım. Ateşten makaslarla dudakları kesiliyor, her kesildiğinde tekrar önceki haline geliyordu. ‘Ey Cebrâîl, bunlar kimlerdir?’ diye sordum. ‘Onlar ümmetinin, yapmadıklarını söyleyen hatipleri âlimleri)dir.’ dedi.” 

(Hadîs-i Şerîf, Süyûtî, ed-Dürrü’l-Mensûr)

Hicrî:   05  ٌŞevval   1437  Fazilet Takvimi 

HAKİKİ ÂLİMLER ÂHİRETİ GÜZEL GÖRENLERDİR

İmâm-ı Rabbânî Hazretleri şöyle buyuruyorlar: “Büyüklerden biri şeytanı, insanlara vesvese vermeyi ve onları saptırmayı bırakmış, boş otururken gördü. Ona, böyle rahat oturmasının sebebini sordu. Mel’ûn: “Bu zamandaki kötü âlimler bana işimde çok büyük yardım ediyorlar ve benim adıma (insanları) saptırarak beni rahatlatıyorlar.” dedi
Hakikat, şu zamanda dinde ve dinin yayılmasında ve takviyesinde zuhur eden her zafiyet ve gevşeklik ancak kötü âlimlerin uğursuzluğundan ve niyetlerinin bozuk olmasındandır. Evet, eğer âlimler dünyadan yüz çevirselerdi, makam ve mevki sevgisinden, mal ve mertebe hırsından kendilerini kurtarmış olsalardı, onlar âhiret âlimlerinden ve peygamberlerin -aleyhimü’s-salevâtü ve’t-teslîmât- vârislerinden olurlardı. Çünkü o âlimler mahlûkatın en faziletlisidir. Kıyamet gününde âlimlerin mürekkebi ile Allah yolunda şehitlerin kanı tartılır. Âlimler, mürekkebleri şehitlerin kanından ağır gelen kimselerdir. Yine Peygamber Efendimiz’in (s.a.v.) “Âlimin uykusu ibadettir” hadis-i şerifleri onlar hakkında tahakkuk etmiştir.
Âhireti güzel, dünyayı çirkin ve kötü gören onlardır. Böyle olunca âhirete ‘ebedîdir’ nazarı ile baktılar. Dünyanın da geçici ve fânî olduğunu gördüler. Bundan dolayı fâni olan dünyadan kaçıp bâki olan âhirete yöneldiler. Âhiretin azametini müşâhede etmek, Allâhü Teâlâ’nın kudretini müşâhede edip anlamanın bir neticesidir. Dünyayı alçaltıp hakir tutmak, âhiretin azametini müşâhede etmenin icabıdır. Zira dünya ve âhiret iki kuma gibidir. Biri razı olursa diğeri gazaplanır; razı olmaz. Şayet dünya aziz ise âhiret hakir, dünya hakir ise âhiret azizdir. Bu ikisini bir araya getirmek iki zıt şeyi bir araya getirmek gibidir ki bu da mümkün değildir. (Mektûbât-ı İmâm-ı Rabbânî, 1/m. 33)

Hicrî:   05  ٌŞevval   1437  Fazilet Takvimi 

SİTEDEKİ KONU BAŞLIKLARINI GÖRMEK İÇİN TIKLAYINIZ"