İMAM-I ÂZAM’IN TESBİH DUASI

İMAM-I ÂZAM’IN TESBİH DUASI

Hafız en-Necm el-Gayzî’den naklen- bildirildiğine göre, İmam-ı Azam  şöyle demiştir:

"Yüce Rabbimi rüyamda doksan dokuz kere gördüm -kendi kendime “Eger Rabbimi yüzüncü defa görürsem "Kıyamet gününde mahluklar ne ile azabından kurtulacak?" diye kendisine soracağım dedim”

Arkasından Hak Sübhanehü ve Teala’yı gördüm ve "Ey Rabbim! Senin koruman güçlüdür, övgün yücedir ve isimlerin mukaddestir. Kıyamet gününde kulların senin azabından ne ile kurtulur?” dedim, Hak Sübhanehu ve Teala şu cevabı verdi:

“Her kim sabah, akşam namazından sonra?”Sübhanel ebediyyil ebed…” duasını okursa  azabımdan kurtulur.”


ARABÇASI

سُبْحَانَ الْاَبَدِيِّ الاَبَدِ

سُبْحانَ الْوَاحِدِ الْاَحَدِ

سُبْحَانَ الْفَرْدِ الصَّمَدِ

سُبْحَانَ رَافِعِ السَّمآءِ بغَيْرِ عَمَدٍ

سُبْحَاَنَ مَنْ بَسَطَ الْاَرْضَ عَلَى مَآءٍ جَمَدٍ

سُبْحَانَ مَنْ خَلَقَ الْخَلْقَ فَاَحْصَاهُمْ عَدَدْ

سُبْحَانَ مَنْ قَسَمَ الرِّزْقَ وَلَمْ يَنْسَ اَحَدْ

سُبْحَانَ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَلَا وَلَدَا

سُبْحَانَ الَّذِى لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُلَدْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ

سُبْحَانَ مَنْ يَرَانِى وَيَعْرِفُ مَكَانِى وَيَرْزُقُنِى وَلَا يَنْسَانِى

TÜRKÇESİ
 
“Sübhânel ebediyyil ebed. 
Sübhânel vâhidil ehad.
 Sübhânel ferdis samed.
 Sübhâne râfiis semâi bi ğayri amed.
 Sübhâne men besatal arda alâ mâin cemed.
 Sübhâne men halekal halka fe ahsâhum aded.
 Sübhâne men kasemer rizka ve lem yense ehad.
 Sübhânellezî lem yettehiz sâhibeten velâ veleda.
 Sübhânellezî lem yelid ve lem yûled. Ve lem yekun lehû küfüven ehad.” 

Ayrıca bazılarına göre o duanın sonunda şunlar da vardır: “Sübhâne men yerânî ve ya’rifu mekânî ve yerzukunî velâ yensânî.” (bk. İbn Abidin, 1/51)

MÂNÂSI

“Ebedî olan Allah her türlü noksanlardan münezzehtir.
 Vahid-Ehad olan Allah münezzehtir.
 Ferd ve Samed olan Allah münezzehtir.
 Gökleri direksiz yüksekte tutan Allah münezzehtir.
 Yeri donup yoğunlaşmış suyun üzerinde yayan Allah münezzehtir.
 Bütün mahlukları yaratan ve onları bir bir sayan  Allah münezzehtir.
 Rızkın taksimatını yapan ve hiç birini unutmayan  Allah münezzehtir.
 Ne eş ne de çocuk edinmeyen Allah münezzehtir.
 Doğurmayan, doğmayan ve hiçbir dengi olmayan Allah münezzehtir.” 

Duanın ilave kısmının tercümesi: “Beni gören, yerimi bilen, rızkımı veren ve beni hiç unutmayan Allah münezzehtir.”

KELİME AÇIKLAMALARI

El Ebedü : Ebedî olan. Varlığının sonu olmayan. Sonuzluğun sahibi ezelin de ezeli olan ALLAH-U ZÜ'L-CELÂL.

El Ehadu : Her türlü bilinemezlikte zâtına mahsus tek, bir ve eşsiz olan ALLAH-U ZÜ'L-CELÂL..

El Vâhidu : Zât-ı Şerîfinden şirket (ortaklık) olmayan; eşi, benzeri, cüz'ü parçası, tümleyeni olmayan kesretsiz mutlak tek olan Zâtı itibariyle mûnferid (tek). Sayının ilki, teki ve emsâlsizi…Mutlak, tek, yalnız, eşsiz, münferit ve yegâne olan ALLAH-U ZÜ'L-CELÂL...

El Ferdu: Tek, bir, yekta. Eşi, benzeri olmayan ALLAH-U ZÜ'L-CELÂL...

Es Samedu : Herşey kendisine muhtaç olduğu hâlde, kendisi hiçbir kimseye ve hiçbir şeye asla muhtaç olmayan; kasdedilen, yönelilen, ihtiyaçları teminde itimad edilen; yüksek, yüce ve yeterliliği mutlak olan...

Er Refiu : Hakedeni ref' eden, yükselten, saygın, şerefli ve değerli kılan... Mutlak kaldırıcı, yükseltici, kemâlâtı tamamlatıcı, hâlden hâle yükseltme kudretinin sahbi olan ALLAH-U ZÜ'L-CELÂL.

El Muhsî : İhsa eden, ilmiyle herşeyi sayan ve ayrıntılarıyla bilen, zerre olsun kürre olsun nazarından hiçbir şey kaçamayan. Halkının sayısını mutlak ilmiyle bilen ve muhafaza eden ALLAH-U ZÜ'L-CELÂL.

El Men : O Yüce Zât.

Tenzih: Suç ve noksanlıktan uzak saymak. Cenab-ı Hakk'ı (C.C.) her çeşit kusur, noksan, şerik gibi hallerden uzak bilip söylemek. * Kabahati yok olduğu anlaşılmak ve onu ifade etmek.

Amed: Sütunlar. Direkler, kolonlar.

Besat : (Bisât) Düz. * Döşenmiş. * Geniş. * Yayvan kab. * Düz açık yer.

Cemd : Donmak.

Cemed : Dondurmak. * Buz, kar.

Sâhib : Bir şeyi koruyan ve ona mâlik olan. Eş, hanım.

Veled: Erkek çocuk. Oğul. Çocuk. * Döl, yavru.

"SİTEDEKİ KONU BAŞLIKLARINI GÖRMEK İÇİN TIKLAYINIZ"