قَالَ
رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: كُلُّ الذُّنُوبِ يُؤَخِّرُ اللهُ
مَا شَاءَ مِنْهَا إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ إِلَّا عُقُوقَ الْوَالِدَيْنِ
فَإِنَّ اللهَ تَعَالَى يُعَجِّلُهُ لِصَاحِبِهِ فِي الْحَيَاةِ قَبْلَ
الْمَمَاتِ. (ك)
رسول الله أفندمز ( صلى الله عليه وسلم ) بويوردولر ," الله
تعالى ، بوتون كوناحلر (ين جزالرن ) دان ديله دكلرنى قيامت كونونه تاخير أدر ،
آنجق آنه بابايه عاصى اولمق مستثنى . زيرى اونون جزاسى ، صاحبنه اؤلمدن اؤنجه
حياتده إيكن وريلر ."
Resûlullah Efendimiz sallallâhü aleyhi ve sellem buyurdular: “Allâhü Teâlâ, bütün günahlar(ın cezâların)dan dilediklerini kıyâmet gününe te’hir eder. Ancak ana-babaya âsi olmak müstesnâ. Zîra onun cezâsı, sahibine ölmeden önce hayatta iken verilir.”
(Hâkim, el-Müstedrek)
Hicrî: 16 Cemaziyelevvel 1440 Fazilet
Takvimi
ANNE RIZÂSININ EHEMMİYETİ
Abdullah bin Ebû Evfâ (radıyallâhü anh) şöyle anlattı:
Resûl-i Ekrem’in (sallallâhü aleyhi ve sellem) huzûrunda bulunduğumuz sırada bir adam gelerek: “Ölüm döşeğinde yatan bir genç var, kendisine ‘Lâ ilâhe illallâh’ demesi hatırlatıldığı hâlde (bir türlü) bunu söyleyemiyor.” dedi. Resûl-i Ekrem Efendimiz (s.a.v.):
“Namaz kılar mıydı?” diye sordu. Adam: “Evet, kılardı” dedi. Bunun üzerine Peygamberimiz (s.a.v.) kalktı, biz de kalktık. Resûl-i Ekrem, gencin yanına giderek: “Lâ ilâhe illallâh’ de” buyurdu. Genç: “(Bunu) söyleyemiyorum” dedi.
Peygamberimiz (s.a.v.) “Niçin (söyleyemiyorsun)?” diye sorunca, birisi: “Annesine âsî idi.” dedi.
Peygamberimiz (s.a.v.) “Annesi sağ mı?” diye sordular. Oradakiler: “Evet, sağdır.” dediler.
“Çağırın (buraya kadar) gelsin.” buyurdu. Kadın gelince Peygamberimiz (s.a.v): “Bu senin oğlun mu?” diye sordu. Kadın: “Evet, oğlumdur.” dedi.
Resûlullah Efendimiz (s.a.v.): “Bak, şurada büyük bir ateş hazırlansa ve: ‘Oğluna şefâat edersen, (onu affedersen) bu ateşte yakmayız; fakat şefâat etmezsen, bu ateşte yakarız.’ deseler ne yapardın? Şefâat eder miydin?” diye sordu. Kadın: “O zaman onun şefâatçisi ben olurdum.” dedi. Peygamber Efendimiz (s.a.v.):
“O hâlde (sana âsî olan bu oğlunu cehennem ateşinden kurtarmak için hakkını ona helâl edip) ondan râzı olduğuna, Allâhü Teâlâ’yı ve beni şâhid göster.” buyurdu. Kadın: “Allâh’ım! Seni ve Resûlünü şâhid tutuyorum. Oğlumdan râzı oldum, (hakkımı ona helâl ettim).” dedi.
Bunun üzerine Peygamberimiz (s.a.v.), hasta gence: “Lâ ilâhe illallâhü vahdehû lâ şerîke leh ve eşhedü enne Muhammeden abdühû ve Resûlühû de.” buyurdu. Genç hemen şehâdet getirdi.
Peygamberimiz (s.a.v.): “Benim vâsıtam ile bu genci cehennem ateşinden kurtaran Allâh’a hamd olsun.” buyurdular.
Resûl-i Ekrem’in (sallallâhü aleyhi ve sellem) huzûrunda bulunduğumuz sırada bir adam gelerek: “Ölüm döşeğinde yatan bir genç var, kendisine ‘Lâ ilâhe illallâh’ demesi hatırlatıldığı hâlde (bir türlü) bunu söyleyemiyor.” dedi. Resûl-i Ekrem Efendimiz (s.a.v.):
“Namaz kılar mıydı?” diye sordu. Adam: “Evet, kılardı” dedi. Bunun üzerine Peygamberimiz (s.a.v.) kalktı, biz de kalktık. Resûl-i Ekrem, gencin yanına giderek: “Lâ ilâhe illallâh’ de” buyurdu. Genç: “(Bunu) söyleyemiyorum” dedi.
Peygamberimiz (s.a.v.) “Niçin (söyleyemiyorsun)?” diye sorunca, birisi: “Annesine âsî idi.” dedi.
Peygamberimiz (s.a.v.) “Annesi sağ mı?” diye sordular. Oradakiler: “Evet, sağdır.” dediler.
“Çağırın (buraya kadar) gelsin.” buyurdu. Kadın gelince Peygamberimiz (s.a.v): “Bu senin oğlun mu?” diye sordu. Kadın: “Evet, oğlumdur.” dedi.
Resûlullah Efendimiz (s.a.v.): “Bak, şurada büyük bir ateş hazırlansa ve: ‘Oğluna şefâat edersen, (onu affedersen) bu ateşte yakmayız; fakat şefâat etmezsen, bu ateşte yakarız.’ deseler ne yapardın? Şefâat eder miydin?” diye sordu. Kadın: “O zaman onun şefâatçisi ben olurdum.” dedi. Peygamber Efendimiz (s.a.v.):
“O hâlde (sana âsî olan bu oğlunu cehennem ateşinden kurtarmak için hakkını ona helâl edip) ondan râzı olduğuna, Allâhü Teâlâ’yı ve beni şâhid göster.” buyurdu. Kadın: “Allâh’ım! Seni ve Resûlünü şâhid tutuyorum. Oğlumdan râzı oldum, (hakkımı ona helâl ettim).” dedi.
Bunun üzerine Peygamberimiz (s.a.v.), hasta gence: “Lâ ilâhe illallâhü vahdehû lâ şerîke leh ve eşhedü enne Muhammeden abdühû ve Resûlühû de.” buyurdu. Genç hemen şehâdet getirdi.
Peygamberimiz (s.a.v.): “Benim vâsıtam ile bu genci cehennem ateşinden kurtaran Allâh’a hamd olsun.” buyurdular.
(Beyhakî, Delâilü’n-Nübüvve)
Hicrî: 16 Cemaziyelevvel 1440 Fazilet
Takvimi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder