قَالَ
رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: مَا كَرِهْتَ أَنْ يَرَاهُ
النَّاسُ مِنْكَ فَلَا تَفْعَلْ بِنَفْسِكَ إِذَا خَلَوْتَ. (كنز)
رسول الله أفندمز ( صلى الله عليه وسلم ) بويوردولر ," إنسانلرين
سنده كورملرنى إستمديكين شىء ، يالنز باشنه قالديغن زمان ده يابمه ."
Resûlullah Efendimiz sallallâhü aleyhi ve sellem buyurdular: “İnsanların sende görmelerini istemediğin şeyi, yalnız başına kaldığın zaman da yapma.”
(Kenzü’l-Ummâl)
(Kenzü’l-Ummâl)
Hicrî: 24 Cemaziyelevvel 1440 Fazilet
Takvimi
CENNETE ANCAK ALLÂH’IN RAHMETİ İLE GİRİLİR
Resûlullah (sallallâhü aleyhi ve sellem) buyurdular:
“Az önce Cebrâil yanımdan ayrıldı. Dedi ki: ‘Yâ Muhammed! Seni hak peygamber olarak gönderen Allâh’a yemin ederim ki, Allâh’ın kullarından biri, denizin ortasında bir adadaki dağın başında Allâh’a beş yüz sene ibâdet etti... Allâhü Teâlâ, ona parmak kalınlığında tatlı su akıtan ve birikip dağın eteğinde toplanan bir kaynak çıkardı. Bir nar ağacı, her gece ona bir nar veriyordu. Akşam olduğunda inip abdestini alıyor ve bu narı yiyordu, sonra kalkıp namazını kılıyor ve eceli geldiğinde, rûhunu secdede iken almasını ve secde hâlinde dirilinceye kadar yerin veya başka şeyin cesedini bozmamasını, Rabb’inden istiyordu. Allah da onun duâsını kabul etti….
O, kıyâmet günü diriltilip huzûruna çıkarılınca Allâhü Teâlâ, ‘Kulumu rahmetimle cennete koyun.’ buyurur. Kul, ‘Yâ Rabbi! Amelimle (gireyim)’ der... (Bu hitab ve cevap üç defa tekrarlanır.) Allâhü Teâlâ meleklerine ‘Kulumun ameli ile benim ona verdiğim nîmeti kıyaslayın.’ buyurur. Göz nîmetinin beş yüz senelik ibâdeti kapladığı anlaşılır. Vücuddaki diğer nîmetler, şükredilmemiş olarak kalır. Allâhü Teâlâ, ‘Kulumu cehenneme atın.’ buyurur. Kul, cehenneme doğru sürüklenince ‘Yâ Rabbi! Rahmetinle beni cennete koy!’ diye yalvarır...
Bunun üzerine Allâhü Teâlâ: ‘Ey kulum! Sen hiçbir şey değildin, seni kim yarattı?’ ‘Sen yarattın Yâ Rabbi!’ ‘Bu senin tarafından mı yoksa benim rahmetimle mi?’ ‘Senin rahmetinle ya Rabbi!’ ‘Sana beş yüz sene ibâdet etmek için kim kuvvet verdi?’ ‘Sen verdin yâ Rabbi!’ ‘Seni koca denizin ortasında bir dağa indiren, senin için tuzlu sudan tatlı su çıkaran, senede bir defa meyve veren ağaçtan her gece meyve verdiren, secde hâlinde ölmeyi arzu ettiğinde duânı kabul eden kimdir?’ ‘Sensin, yâ Rabbi!’
Allâhü Teâlâ, ‘İşte bunlar benim rahmetim iledir ve ancak rahmetimle seni cennete koyacağım. Kulumu cennete koyun. Ey kulum! Sen ne iyi bir kulsun!’ buyurur ve onu cennete koyar.” Cebrâil (a.s.): “Yâ Muhammed! Her şey Allâh’ın rahmetiyledir.” dedi.
(Hâkim, el-Müstedrek)
Hicrî: 24 Cemaziyelevvel 1440 Fazilet
Takvimi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder