قَالَ
رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: كُلُّ اَمْرٍ ذِى بَالٍ لَا
يُبْدَأُ فِيهِ بِبِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ اَقْطَعُ . ( الجامع الصغير
)
رسول الله أفندمز محمد مصطفى ( صلى الله عليه وسلم ) بيوردولر ."
بسم
الله الرحمن الرحيم ايله باشلايان هر (
مشروع و مباح ) إيش بركتسزدر ."
Resûlullah Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) buyurdular:
“Bismillâhirrahmânirrahîm ile başlanmayan her (meşrû’ ve mübâh) iş
bereketsizdir.”
(Süyûtî, el-Câmiu’s-Sağîr)
Hicrî: 14 Rebîulâhir 1439 Fazilet
Takvimi
BESMELE-İ ŞERÎFE’NİN FAZÎLETİ
Bir müslümanın hayırlı bir işe başlamak istediğinde o işin hayır ve bereketle tamamlanması için başında ‘Bismillâhi’r-rahmâni’r-rahîm’ ve sonunda “Elhamdü lillâh” demesi sünnettir.
Kalem, Levh-i Mahfûz’a en önce Besmele-i Şerîfe’yi yazmış, Hazret-i Âdem Aleyhisselâm’a ilk olarak Besmele-i Şerîfe indirilmiştir.
İbn-i Abbâs (r.anhümâ) Hazretleri buyurdular ki: “Nice insanlar vardır ki ‘Bismillâhi’r-rahmâni’r-rahîm’ dediklerinde Allâhü Teâlâ onlara dört bin sevap yazar, derecesini dört bin kat yükseltir, dört bin günahı silinir.”
Hocası bir çocuğa, ‘Bismillâhi’r-rahmâni’r-rahîm’i öğrettiğinde Allâhü Teâlâ, çocuk için, ana babası için ve hocası için cehennemden kurtulduklarına dâir birer berât yazar.
Îsâ Aleyhisselâm bir kabrin yanından geçerken azâb meleklerinin ölüye azâb ettiklerini gördü. Bir vakit sonra yine oradan geçerken rahmet meleklerinin nurdan tabaklarla o ölüye ikram için geldiklerini gördü. Buna hayret etti. Namaz kılıp duâ ettiğinde, Allâhü Teâlâ ona vahyedip buyurdu ki:
“Ey Îsâ, o, günahkâr bir kul idi. Öldüğünde geride bıraktığı hamile hanımı çocuğunu dünyaya getirdi, terbiye edip yetiştirdi. Büyüyünce onu bir hocaya teslim etti. Hoca çocuğa ‘Bismillâhi’r-rahmâni’r-rahîm’ demesini söyledi. Çocuk hocasından bunu öğrenip söyledi. Oğlu yer üzerinde benim ismimi zikrederken yerin altında kuluma azâb etmeyi münasip görmedim. Oğlunun ‘Bismillâhi’r-rahmâni’r- rahîm’ demesine bir mükâfat olarak rahmet meleklerimi nurdan tabaklarla ikram için ona gönderdim.”
Kalem, Levh-i Mahfûz’a en önce Besmele-i Şerîfe’yi yazmış, Hazret-i Âdem Aleyhisselâm’a ilk olarak Besmele-i Şerîfe indirilmiştir.
İbn-i Abbâs (r.anhümâ) Hazretleri buyurdular ki: “Nice insanlar vardır ki ‘Bismillâhi’r-rahmâni’r-rahîm’ dediklerinde Allâhü Teâlâ onlara dört bin sevap yazar, derecesini dört bin kat yükseltir, dört bin günahı silinir.”
Hocası bir çocuğa, ‘Bismillâhi’r-rahmâni’r-rahîm’i öğrettiğinde Allâhü Teâlâ, çocuk için, ana babası için ve hocası için cehennemden kurtulduklarına dâir birer berât yazar.
Îsâ Aleyhisselâm bir kabrin yanından geçerken azâb meleklerinin ölüye azâb ettiklerini gördü. Bir vakit sonra yine oradan geçerken rahmet meleklerinin nurdan tabaklarla o ölüye ikram için geldiklerini gördü. Buna hayret etti. Namaz kılıp duâ ettiğinde, Allâhü Teâlâ ona vahyedip buyurdu ki:
“Ey Îsâ, o, günahkâr bir kul idi. Öldüğünde geride bıraktığı hamile hanımı çocuğunu dünyaya getirdi, terbiye edip yetiştirdi. Büyüyünce onu bir hocaya teslim etti. Hoca çocuğa ‘Bismillâhi’r-rahmâni’r-rahîm’ demesini söyledi. Çocuk hocasından bunu öğrenip söyledi. Oğlu yer üzerinde benim ismimi zikrederken yerin altında kuluma azâb etmeyi münasip görmedim. Oğlunun ‘Bismillâhi’r-rahmâni’r- rahîm’ demesine bir mükâfat olarak rahmet meleklerimi nurdan tabaklarla ikram için ona gönderdim.”
BÂYEZÎD-İ BESTÂMÎ HAZRETLERİNİN TEVÂZUU
Bâyezîd-i Bestâmî (kuddise sirruh) Hazretlerini vefatından sonra rüyada gördüler.
“Hâlin ne oldu?” diye sordular. Dedi ki:
“Bana, ‘Ey pîr, ne getirdin?’ dediler.” Ben de:
“Bir derviş bir padişahın kapısına gelince ona ne getirdin demezler. Belki ne istersin derler.” dedim. (Nefehâtü’l-Üns)
“Hâlin ne oldu?” diye sordular. Dedi ki:
“Bana, ‘Ey pîr, ne getirdin?’ dediler.” Ben de:
“Bir derviş bir padişahın kapısına gelince ona ne getirdin demezler. Belki ne istersin derler.” dedim. (Nefehâtü’l-Üns)
Hicrî: 14 Rebîulâhir 1439 Fazilet
Takvimi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder