قَالَ
رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: مَا آمَنَ بِالْقُرْآنِ مَنِ
اسْتَحَلَّ مَحَارِمَهُ. (ت)
رسول
الله أفندمز ( ﷺ ) بيوردولر ،: " قرآن
كريميك حرام قلديغى شيلرى حلال صايان ، قرآنه إيمان أتمه مشدر ."
Resûlullah Efendimiz sallallâhü aleyhi ve sellem buyurdular:
“Kur’ân-ı Kerîm’in haram kıldığı şeyleri helâl sayan, Kur’ân’a îmân
etmemiştir.”
(Sünen-i Tirmizî)
Hicrî: 16 Rebiulevvel 1441 Fazilet
Takvimi
MELEKLERİN ZİKRİ: TESBİH DUÂSI
Allâhü Teâlâ, Arş’ı yarattığı vakit meleklerine onu taşımalarını emretti. Arş, meleklere ağır gelince Allâhü Teâlâ “Sübhânallah” deyin buyurdu. Melekler “Sübhânallah” deyince Arş’ı taşımaları kolaylaştı. Allâhü Teâlâ, Âdem Aleyhisselâm’ı yaratıncaya kadar uzunca bir müddet melekler “Sübhânallah” demeye devam ettiler.
(Allâhü Teâlâ, Âdem (as.)’ı yaratıp da) Âdem (a.s.) aksırdığı zaman Allâhü Teâlâ ona “Elhamdülillah” demesini ilham etti ve “Rabbin sana rahmet etsin. İşte bundan dolayı seni yarattım.” buyurdu. Bunun üzerine melekler “Bu kelime yüce ve şerefli bir kelimedir. Bizim ondan gâfil olmamız uygun olmaz.” dediler ve zikirlerine bu kelimeyi de ilâve ettiler. Melekler, Allâhü Teâlâ, Nuh (as.)’ı peygamber olarak gönderinceye kadar uzunca bir müddet “Sübhânallâhi velhamdülillâhi” zikrine devam ettiler.
Nuh Aleyhisselâm’ın kavmi putları ilah edinen ilk kavimdi. Allâhü Teâlâ, Nuh (a.s.)’a, kavmine “Lâ ilâhe illallâh” demelerini emretmesini vahyetti. Allâhü Teâlâ bunu söyleyenlerden râzı oldu. Bunun üzerine melekler “Bu kelime yüce ve şerefli bir kelimedir. Bizim ondan gâfil olmamız uygun olmaz.” deyip zikirlerine bu kelimeyi ilave ettiler ve Allâhü Teâlâ, İbrâhim Aleyhisselâm’ı peygamber olarak gönderinceye kadar “Sübhânallâhi velhamdülillâhi ve lâ ilâhe illallâh” zikrine devam ettiler.
Allâhü Teâlâ, İbrâhim (a.s.)’a (oğlunu) kurban etmesini emretti, sonra da ona bir koç ihsan etti. İbrâhim Aleyhisselâm koçu gördüğünde ferahlayarak “Allâhü Ekber” dedi. Bundan sonra melekler zikirlerine bunu da ilave ettiler.
Cebrâil (a.s.) bunları Peygamberimize anlattığında, Peygamberimiz (s.a.v.) taaccüp ederek “Lâ havle velâ kuvvete illâ billâhil aliyyil azîm” buyurdular. Cebrâil (a.s.), Peygamberimize “Bu kelimeyi meleklerin okuduğu bu kelimelere ilâve et.” dedi.
Bu kelimelerin tamamı şudur: “Sübhânallâhi velhamdülillâhi ve lâ ilâhe illallâhü vallâhü ekber velâ havle velâ kuvvete illâ billâhil aliyyil azîm”
(Allâhü Teâlâ, Âdem (as.)’ı yaratıp da) Âdem (a.s.) aksırdığı zaman Allâhü Teâlâ ona “Elhamdülillah” demesini ilham etti ve “Rabbin sana rahmet etsin. İşte bundan dolayı seni yarattım.” buyurdu. Bunun üzerine melekler “Bu kelime yüce ve şerefli bir kelimedir. Bizim ondan gâfil olmamız uygun olmaz.” dediler ve zikirlerine bu kelimeyi de ilâve ettiler. Melekler, Allâhü Teâlâ, Nuh (as.)’ı peygamber olarak gönderinceye kadar uzunca bir müddet “Sübhânallâhi velhamdülillâhi” zikrine devam ettiler.
Nuh Aleyhisselâm’ın kavmi putları ilah edinen ilk kavimdi. Allâhü Teâlâ, Nuh (a.s.)’a, kavmine “Lâ ilâhe illallâh” demelerini emretmesini vahyetti. Allâhü Teâlâ bunu söyleyenlerden râzı oldu. Bunun üzerine melekler “Bu kelime yüce ve şerefli bir kelimedir. Bizim ondan gâfil olmamız uygun olmaz.” deyip zikirlerine bu kelimeyi ilave ettiler ve Allâhü Teâlâ, İbrâhim Aleyhisselâm’ı peygamber olarak gönderinceye kadar “Sübhânallâhi velhamdülillâhi ve lâ ilâhe illallâh” zikrine devam ettiler.
Allâhü Teâlâ, İbrâhim (a.s.)’a (oğlunu) kurban etmesini emretti, sonra da ona bir koç ihsan etti. İbrâhim Aleyhisselâm koçu gördüğünde ferahlayarak “Allâhü Ekber” dedi. Bundan sonra melekler zikirlerine bunu da ilave ettiler.
Cebrâil (a.s.) bunları Peygamberimize anlattığında, Peygamberimiz (s.a.v.) taaccüp ederek “Lâ havle velâ kuvvete illâ billâhil aliyyil azîm” buyurdular. Cebrâil (a.s.), Peygamberimize “Bu kelimeyi meleklerin okuduğu bu kelimelere ilâve et.” dedi.
Bu kelimelerin tamamı şudur: “Sübhânallâhi velhamdülillâhi ve lâ ilâhe illallâhü vallâhü ekber velâ havle velâ kuvvete illâ billâhil aliyyil azîm”
Hicrî: 16 Rebiulevvel 1441 Fazilet
Takvimi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder