قَالَ
رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: وَالَّذِى نَفْسِى بِيَدِهِ لَاَنْ
يَأْخُذَ أَحَدُكُمْ حَبْلَهُ فَيَحْتَطِبَ عَلَى ظَهْرِهِ خَيْرٌ لَهُ مِنْ أَنْ
يَأْتِيَ رَجُلًا فَيَسْأَلَهُ اَعْطَاهُ أَوْ مَنَعُهُ.(خ)
رسول
الله أفندمز ( ﷺ ) بيوردولر ،: " نفسم
قدرتنده اولان اللهه يمين أده رمكى سزدن برينزيك إبنى آلارق ( داغدان ) آرقاسينه
اودون طوبلا ( يب يوكله نه رك كجمى إيجن صاط ) ماسى ، بر كمسيه كليب ده اوندان دلنمسندن
ألبتده دها خيرلى در . ( او يا ورير ، ياحود دهورمز . "
Resûlullah
Efendimiz sallallâhü aleyhi ve sellem buyurdular: “Nefsim kudretinde olan
Allâh’a yemin ederim ki sizden birinizin ipini alarak (dağdan) arkasına odun
topla(yıp yüklenerek geçimi için sat)ması, bir kimseye gelip de ondan
dilenmesinden elbette daha hayırlıdır. (Kim bilir) o ya verir, yahud da
vermez.”
(Sahîh-i Buhârî)
Hicrî: 30 Rebiulevvel 1441 Fazilet
Takvimi
“DİLENMEK, KULUN EN SON KAZANCIDIR”
Müslümanların dilenmesi esâsen bir kazanç yolu değildir. Bir hadîs-i şerîfte: “Dilenme, kulun en son kazancıdır.” diye buyrulmuştur. Bir günlük nafakası olan bir fakir için dilenmek helâl değildir.
Bir Müslüman, yüksek himmet sâhibi bulunur, onun rûhu dilenciliğe tenezzül etmez. Şu kadar var ki kesbden tamamen âciz olan bir kimse için dilenmek lâzım gelir. Böyle âciz bir kimse, dilenmeyi bırakıp da açlıktan ölecek olsa günaha girmiş olur. Çünkü nefsini tehlikeye atmış, bir nev’î intihar etmiş bulunur. Böyle bir hâlde dilenmek ise hayâtın zarûrî ihtiyaçlarından ileri geldiği için bir zillet sayılmaz.
Bir fakir istemekten âciz bir durumda bulunursa hâlini bilen herhangi bir Müslüman için ona bizzat veyâ bilvasıta yemek yedirmek, onun hayâtını kurtarmak bir vecîbe olur. Bu vecîbe yapılmazsa bu hâle vâkıf olan Müslümanlar günahta ortak olurlar.
Kendi borcu için değil de bir başkasının borcu için yahut müminlere yardım etmek için insanlardan bir şeyler istemek müstehabdır ve güzel bir huydur. Bu, halkın büyüklerinde bulunan bir haslettir. Resûlullah Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem):
“Hayra delâlet eden hayır işleyen gibidir” buyurmuşlardır.
Bir Müslüman, yüksek himmet sâhibi bulunur, onun rûhu dilenciliğe tenezzül etmez. Şu kadar var ki kesbden tamamen âciz olan bir kimse için dilenmek lâzım gelir. Böyle âciz bir kimse, dilenmeyi bırakıp da açlıktan ölecek olsa günaha girmiş olur. Çünkü nefsini tehlikeye atmış, bir nev’î intihar etmiş bulunur. Böyle bir hâlde dilenmek ise hayâtın zarûrî ihtiyaçlarından ileri geldiği için bir zillet sayılmaz.
Bir fakir istemekten âciz bir durumda bulunursa hâlini bilen herhangi bir Müslüman için ona bizzat veyâ bilvasıta yemek yedirmek, onun hayâtını kurtarmak bir vecîbe olur. Bu vecîbe yapılmazsa bu hâle vâkıf olan Müslümanlar günahta ortak olurlar.
Kendi borcu için değil de bir başkasının borcu için yahut müminlere yardım etmek için insanlardan bir şeyler istemek müstehabdır ve güzel bir huydur. Bu, halkın büyüklerinde bulunan bir haslettir. Resûlullah Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem):
“Hayra delâlet eden hayır işleyen gibidir” buyurmuşlardır.
REBÎULÂHİR AYI İCTİMÂI, RU’YET VE BAŞLANGICI
Hicrî-Kamerî 1441 yılı Rebîulâhir ayı ictimâı 26 Kasım Salı günü Türkiye saati ile 18.05’dedir.
Ru’yet ise 27 Kasım Çarşamba Türkiye saati ile 08.19’dadır.
Hilâl’in görüldüğü yerler: Büyük Okyanus, Avustralya, Endonezya, Malezya, Hindistan, Pakistan, Filipinler, Singapur, Havai Adası. Hilâl; Türkiye, Almanya, Avusturya ve Arap yarım adasından görülemeyecektir.
Hilâl’in görüldüğü günü takip eden 28 Kasım Perşembe günü de Rebîulâhir ayının 1. günüdür.
Ru’yet ise 27 Kasım Çarşamba Türkiye saati ile 08.19’dadır.
Hilâl’in görüldüğü yerler: Büyük Okyanus, Avustralya, Endonezya, Malezya, Hindistan, Pakistan, Filipinler, Singapur, Havai Adası. Hilâl; Türkiye, Almanya, Avusturya ve Arap yarım adasından görülemeyecektir.
Hilâl’in görüldüğü günü takip eden 28 Kasım Perşembe günü de Rebîulâhir ayının 1. günüdür.
Hicrî: 30 Rebiulevvel 1441 Fazilet
Takvimi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder