قَالَ
رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: أَفْضَلُ أُمَّتِي أَصْحَابِي
وَخَيْرُهُمْ أَتْقَاهُمْ. (مسند الحارث)
رسول الله أفندمز ( ﷺ ) ،" أؤمتمن
أك فضيلتلى لرى آصحابم در . اونلريك ده أك خيرلى لرى أك متقى اولانلرى در ."
Resûlullah Efendimiz sallallâhü aleyhi ve sellem buyurdular: “Ümmetimin en fazîletlileri Ashâbım’dır. Onların da en hayırlıları en müttakî olanlarıdır.”
(Müsnedü’l-Hâris)
Hicrî: 11 Şevval 1440 Fazilet
Takvimi
ASHÂB-I BEDİR.Hallâd bin Râfi’ (r.a.)
Hallâd bin Râfi’ (radıyallâhü anh) Ensâr’dan ve Hazrec kabîlesinin Züraykoğullarındandır. Kardeşi Rifâa Hazretleri ile birlikte Bedir ve Uhud gazâlarında bulunmuştur.
Kardeşi Rifâa (radıyallâhü anh) şöyle anlattı: Birâderim Hallâd ile birlikte Bedir Gazâsı’na arık (zayıf) bir deve üzerinde çıkmıştık. Ravhâ’nın ardında Berîd denilen yere geldiğimizde devemiz çöktü, gitmez oldu. Ben: “Allâhım, sana nezrediyorum, eğer menzile ulaşabilirsek bu deveyi muhakkak keseceğim” dedim.
Biz deveyle böyle uğraşırken Resûlullah Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) yanımıza uğradı. “Bu hâliniz nedir?” diye sordu. Hâlimizi arzedince, bineğinden indi. Abdest aldı ve abdestte kullandığı suya mübârek tükürüğünden karıştırdı. Sonra bize emretti, devenin ağzını açtık, o sudan içirdik. Bir miktarını devenin başına, sonra boynuna, sonra omuzlarına, sonra hörgücüne, sonra uyluğuna ve nihâyet kalanını da kuyruğuna döktük.
(Deve öyle yüğrük oldu ki) Ra’sü’l-Mansıf denilen yerde Resûl-i Ekrem (sallallâhü aleyhi ve sellem) Efendimize yetiştik, hatta süvarilerden ona ilk kavuşan biz olduk. Peygamber Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) bizi görünce tebessüm ettiler.
Bedir’e kadar böyle gittik. Bedir vadisine ulaştığımızda deve yine çöktü. Bizi ulaştırdığı için “Elhamdülillâh” dedik. Sonra onu kestik ve etini tasadduk ettik.” (Üsdü’l-gâbe)
Kardeşi Rifâa (radıyallâhü anh) şöyle anlattı: Birâderim Hallâd ile birlikte Bedir Gazâsı’na arık (zayıf) bir deve üzerinde çıkmıştık. Ravhâ’nın ardında Berîd denilen yere geldiğimizde devemiz çöktü, gitmez oldu. Ben: “Allâhım, sana nezrediyorum, eğer menzile ulaşabilirsek bu deveyi muhakkak keseceğim” dedim.
Biz deveyle böyle uğraşırken Resûlullah Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) yanımıza uğradı. “Bu hâliniz nedir?” diye sordu. Hâlimizi arzedince, bineğinden indi. Abdest aldı ve abdestte kullandığı suya mübârek tükürüğünden karıştırdı. Sonra bize emretti, devenin ağzını açtık, o sudan içirdik. Bir miktarını devenin başına, sonra boynuna, sonra omuzlarına, sonra hörgücüne, sonra uyluğuna ve nihâyet kalanını da kuyruğuna döktük.
(Deve öyle yüğrük oldu ki) Ra’sü’l-Mansıf denilen yerde Resûl-i Ekrem (sallallâhü aleyhi ve sellem) Efendimize yetiştik, hatta süvarilerden ona ilk kavuşan biz olduk. Peygamber Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) bizi görünce tebessüm ettiler.
Bedir’e kadar böyle gittik. Bedir vadisine ulaştığımızda deve yine çöktü. Bizi ulaştırdığı için “Elhamdülillâh” dedik. Sonra onu kestik ve etini tasadduk ettik.” (Üsdü’l-gâbe)
ATALAR SÖZÜ:
• Nasîhat tutmayanı musîbet tutar.
• Çivi çıkar, ama yeri kalır.
• Elması çamura atmışlar, yine kıymetine halel gelmemiş.
• Altın, yere düşmekle pul olmaz.
• Bir çıranın ışığında kırk kişi oturur.
• Çivi çıkar, ama yeri kalır.
• Elması çamura atmışlar, yine kıymetine halel gelmemiş.
• Altın, yere düşmekle pul olmaz.
• Bir çıranın ışığında kırk kişi oturur.
Hicrî: 11 Şevval 1440 Fazilet
Takvimi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder