قَالَ
رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: إِنَّكُمْ تُدْعَوْنَ يَوْمَ
الْقِيَامَةِ بِأَسْمَائِكُمْ وَأَسْمَاءِ آبَائِكُمْ فَأَحْسِنُوا أَسْمَاءَكُمْ.
(د )
رسول الله أفندمز ( ﷺ ) ،" محقق
سز قيامت كونى كندى إسملرينز و بابالرينزين إسملرى إيله جاغرلاجق سنز . اونون إيجن
كوزل إسملر ورينز ."
Resûlullah Efendimiz sallallâhü aleyhi ve sellem buyurdular: “Muhakkak siz kıyâmet günü kendi isimleriniz ve babalarınızın isimleriyle çağrılacaksınız. Onun için güzel isimler veriniz.”
(Sünen-i Ebû Dâvûd)
Hicrî: 07 Şevval 1440 Fazilet
Takvimi
İSİM KOYMAYA DÂİR BAZI MESELELER
Yeni doğan çocuğa doğduğu gün veya yedinci gününde isim koymak sünnettir. Sağ kulağına ezan, sol kulağına kâmet okunur ve ismi konulur. Evladına güzel isimler koymalıdır.
Resûlullah Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem): “Çocuklarınızı Peygamberlerin isimleri ile isimlendiriniz. İsimlerin Allâh’a en sevimli olanları Abdullah ve Abdurrahman’dır…” buyurmuşlardır.
Çocuğu olan din kardeşini tebrîk etmek müstehaptır. Hasan-ı Basrî Hazretleri, bir kişiye tebrîk etmeyi öğreterek şöyle söylemesini tavsiye etmiştir: “Allâhü Teâlâ, ihsân ettiği bu çocuğu size mübarek eylesin. Onu verene şükredesiniz. Olgunluk çağına ulaşsın ve iyiliğini göresiniz.”
Tebrik olunanın da: “Allah size de mübarek eylesin, Allah seni hayırla mükâfatlandırsın, size de evlat ihsan etsin” gibi bir cevap vermesi uygun olur.
İsmi bilinmeyen kişiye, alınmayacağı, yalan ve yaltaklanma manası olmayacak bir şekilde hitap etmek gerektir. Söylenen kişinin haline göre mesela; kardeşim, hocam, efendim vesâir denilebilir. Çocuk babasına, talebe hocasına, mürîd şeyhine ismi ile hitab etmez.
Bir ismi ondan daha güzel bir isimle değiştirmek müstehabdır. Saîd bin Müseyyeb Hazretleri anlatıyor: “Büyük babam, Resûlullah Efendimizin (s.a.v.) huzûruna vardığında Peygamberimiz onun adını sormuş, o da adının ‘(hüzün manasına gelen) Hazen’ olduğunu arzetmiş. Peygamberimiz (s.a.v.): ‘İsmin Hazen değil, Sehl olsun’ buyurmuş. Fakat büyük babam: ‘Yâ Resûlallah! Babamın verdiği ismi nasıl değiştireyim?’ diye mazeret gösterip eski adını muhâfaza etmiş. Etmiş ammâ ondan sonra da âilemiz içinde hüzün ve keder eksik olmamış.” demiştir.
Kişinin sevmediği bir lakab ile ona hitâb etmek câiz değildir. Âyet-i celîlede -meâlen-: “…Ve birbirinizi kötü lakaplarla çağırmayınız…”
Resûlullah Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem): “Çocuklarınızı Peygamberlerin isimleri ile isimlendiriniz. İsimlerin Allâh’a en sevimli olanları Abdullah ve Abdurrahman’dır…” buyurmuşlardır.
Çocuğu olan din kardeşini tebrîk etmek müstehaptır. Hasan-ı Basrî Hazretleri, bir kişiye tebrîk etmeyi öğreterek şöyle söylemesini tavsiye etmiştir: “Allâhü Teâlâ, ihsân ettiği bu çocuğu size mübarek eylesin. Onu verene şükredesiniz. Olgunluk çağına ulaşsın ve iyiliğini göresiniz.”
Tebrik olunanın da: “Allah size de mübarek eylesin, Allah seni hayırla mükâfatlandırsın, size de evlat ihsan etsin” gibi bir cevap vermesi uygun olur.
İsmi bilinmeyen kişiye, alınmayacağı, yalan ve yaltaklanma manası olmayacak bir şekilde hitap etmek gerektir. Söylenen kişinin haline göre mesela; kardeşim, hocam, efendim vesâir denilebilir. Çocuk babasına, talebe hocasına, mürîd şeyhine ismi ile hitab etmez.
Bir ismi ondan daha güzel bir isimle değiştirmek müstehabdır. Saîd bin Müseyyeb Hazretleri anlatıyor: “Büyük babam, Resûlullah Efendimizin (s.a.v.) huzûruna vardığında Peygamberimiz onun adını sormuş, o da adının ‘(hüzün manasına gelen) Hazen’ olduğunu arzetmiş. Peygamberimiz (s.a.v.): ‘İsmin Hazen değil, Sehl olsun’ buyurmuş. Fakat büyük babam: ‘Yâ Resûlallah! Babamın verdiği ismi nasıl değiştireyim?’ diye mazeret gösterip eski adını muhâfaza etmiş. Etmiş ammâ ondan sonra da âilemiz içinde hüzün ve keder eksik olmamış.” demiştir.
Kişinin sevmediği bir lakab ile ona hitâb etmek câiz değildir. Âyet-i celîlede -meâlen-: “…Ve birbirinizi kötü lakaplarla çağırmayınız…”
(Hucurât Sûresi, âyet 11) buyurulmuştur. (el-Ezkâr, İmam Nevevî)
Hicrî: 07 Şevval 1440 Fazilet
Takvimi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder