قِيلَ
يَا رَسُولَ اللهِ مَنْ أَحَبُّ النَّاسِ إِلَيْكَ قَالَ: عَائِشَةُ ، قِيلَ مِنَ
الرِّجَالِ، قَالَ أَبُوهَا. (ت)
رسول
الله أفندمزه ، " صنه إنسانلرين أك سوكلسى كيم در ، يا رسول الله ؟ ديه
صورولدى ." آئشه " بيوردولر . " أرككلردن كيم در ؟ دنلدى . آئشه
نين باباسى ( أبوبكر ) در بيوردولر ."
“Resûlullah Efendimize, ‘Sana insanların en sevgilisi kimdir, yâ Resûlallah?’ diye soruldu. ‘Âişe’ buyurdular. ‘Erkeklerden kimdir?’ denildi. ‘Âişe’nin babası (Ebûbekir)dir’ buyurdular.”
(Sünen-i Tirmizî)
Hicrî: 03 Şevval 1440 Fazilet
Takvimi
MÜMİNLERİN ANNESİ HAZRET-İ ÂİŞE (R. ANHÂ)
Hz. Âişe (r.anhâ), Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) Efendimizin muhtereme hanımı, Hz. Ebûbekir’in kızı, bütün müminlerin vâlidesi (annesi)dir.
Bu muhtereme vâlidemiz, Resûl-i Ekrem’e çok hizmetlerde bulunmuş, ondan çok ilim ve irfan almış, neşrettiği din ilmi ile İslâm âlemini aydınlatmıştır. Hazret-i Âişe’nin zekâsı, dirâyeti, nezâheti (iffeti ve temizliği), ilmî kudreti fevkalâde idi. Onun nezâhetini Kur’ân-ı Kerîm ilan etmektedir. Onun bu nezâhetine aykırı bir söz söyleyecek bir Müslüman tasavvur edilemez. Böyle bir söze cesaret edenlerin -Kur’ân-ı Azîm’in tezkiyesine, bütün Müslümanların hüsnü şahâdetine aykırı bulunacağı cihetle- İslâmiyet’le hiçbir alâkası bulunamaz.
Cebrâil Aleyhisselâm, Resûl-i Ekrem vâsıtasıyla Hz. Âişe’ye selâm vermiş, Âişe-i Sıddîka vâlidemiz de selâmını almıştır. Cebrail (a.s.)’ın bu iltifâtı, Hz. Âişe’nin Allâhü Teâlâ nezdindeki yüceliğine bir delildir. Âişe-i Sıddîka vâlidemiz, Ashâb-ı Kirâm’ın dînin hükümlerini en iyi bilenlerindendir. Ashâbın büyükleri dînî hususta bir müşkilât olduğu zaman ona mürâcaat ederlerdi.
Ashâb-ı Kirâm arasında çok hadîs-i şerîf rivâyet eden yedi zât vardır ki, bunlardan biri de müminlerin annesi Hz. Âişe’dir. Hazret-i Âişe vâlidemiz babası Hz. Ebûbekir, Hz. Ömer, Hz. Fâtıma ve Sa’d b. Ebî Vakkas’tan hadis rivâyet etmiştir. Hz. Ömer ve oğlu Abdullah, Ebû Hureyre, İbn-i Abbas (radıyallâhü anhüm) gibi birçok sahâbî de kendisinden hadîs almıştır.
Peygamberimizin en sevdiği zevcesi olan Hz. Âişe, Resûlullah Efendimizden 2210 hadîs-i şerîf rivâyet buyurmuştur. Dînimizin birçok hükmü bu hadîslere dayanmaktadır. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) onun evinde ve mübârek başı onun kucağında iken vefât etti ve onun evine defnolundu.
Hz. Âişe, hicretin 58. senesinde Ramazan ayında Medîne-i Münevvere’de vefât etmiş, namazını Ebû Hureyre (r.a.) kıldırmış, Baki’ kabristanına defnedilmiştir. (Radıyallâhü Teâlâ anhâ)
Bu muhtereme vâlidemiz, Resûl-i Ekrem’e çok hizmetlerde bulunmuş, ondan çok ilim ve irfan almış, neşrettiği din ilmi ile İslâm âlemini aydınlatmıştır. Hazret-i Âişe’nin zekâsı, dirâyeti, nezâheti (iffeti ve temizliği), ilmî kudreti fevkalâde idi. Onun nezâhetini Kur’ân-ı Kerîm ilan etmektedir. Onun bu nezâhetine aykırı bir söz söyleyecek bir Müslüman tasavvur edilemez. Böyle bir söze cesaret edenlerin -Kur’ân-ı Azîm’in tezkiyesine, bütün Müslümanların hüsnü şahâdetine aykırı bulunacağı cihetle- İslâmiyet’le hiçbir alâkası bulunamaz.
Cebrâil Aleyhisselâm, Resûl-i Ekrem vâsıtasıyla Hz. Âişe’ye selâm vermiş, Âişe-i Sıddîka vâlidemiz de selâmını almıştır. Cebrail (a.s.)’ın bu iltifâtı, Hz. Âişe’nin Allâhü Teâlâ nezdindeki yüceliğine bir delildir. Âişe-i Sıddîka vâlidemiz, Ashâb-ı Kirâm’ın dînin hükümlerini en iyi bilenlerindendir. Ashâbın büyükleri dînî hususta bir müşkilât olduğu zaman ona mürâcaat ederlerdi.
Ashâb-ı Kirâm arasında çok hadîs-i şerîf rivâyet eden yedi zât vardır ki, bunlardan biri de müminlerin annesi Hz. Âişe’dir. Hazret-i Âişe vâlidemiz babası Hz. Ebûbekir, Hz. Ömer, Hz. Fâtıma ve Sa’d b. Ebî Vakkas’tan hadis rivâyet etmiştir. Hz. Ömer ve oğlu Abdullah, Ebû Hureyre, İbn-i Abbas (radıyallâhü anhüm) gibi birçok sahâbî de kendisinden hadîs almıştır.
Peygamberimizin en sevdiği zevcesi olan Hz. Âişe, Resûlullah Efendimizden 2210 hadîs-i şerîf rivâyet buyurmuştur. Dînimizin birçok hükmü bu hadîslere dayanmaktadır. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) onun evinde ve mübârek başı onun kucağında iken vefât etti ve onun evine defnolundu.
Hz. Âişe, hicretin 58. senesinde Ramazan ayında Medîne-i Münevvere’de vefât etmiş, namazını Ebû Hureyre (r.a.) kıldırmış, Baki’ kabristanına defnedilmiştir. (Radıyallâhü Teâlâ anhâ)
Hicrî: 03 Şevval 1440 Fazilet
Takvimi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder