ŞEFAAT HAKTIR

 

قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : اِسْتَكْثِرُوا مِنَ الْإِخْوَانِ فَإِنَّ لِكُلِّ مُؤْمِنٍ شَفَاعَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ. (الجامع الصغير)

رسول الله أفنديمز ( ﷺ ) بيوردولر :  مؤمن قردشلرينزى جوغالتنز . زيرى قيامت كونى ( كامل و صالح ) هر مؤمن إيجن شفاعت ( أتمه صلاحيتى ) واردر . "

Resûlullah Efendimiz sallallâhü aleyhi ve sellem buyurdular:  “Mümin kardeşlerinizi çoğaltınız. Zira kıyamet günü (kâmil ve sâlih) her mümin için şefaat (etme salâhiyeti) vardır.”

(Süyûtî, el-Câmiu’s-Sağîr)

Hicrî:  10  Rebîulevvel    1445  Fazilet Takvim

 

 

ŞEFAAT HAKTIR

 

Şefaat; âhiret gününde bir kısım günahkâr müminlerin affedilmeleri, itaatkâr müminlerin de daha yüksek makamlara ermeleri için Peygamber Efendimiz sallallâhü aleyhi ve sellem’in ve Allâhü Teâlâ tarafından izin verilen diğer kulların, Allâhü Teâlâ’dan niyaz ve istirhamda bulunmalarıdır.

Peygamberlerin, şehitlerin, sâlih kimselerin ve Kur’ân-ı Kerîm, oruç, Kâbe-i Muazzama gibi Şeâir-i İslâm’ın şefaatleri haktır. Şefaatin hak olması Kitap, Sünnet ve İcmâ-ı Ümmet ile sabit olan bir husûstur. Şefaati inkâr eden, ehl-i bidatten olur.

Kıyamet gününün şiddetli hâlleri meydana gelip âdeta tahammül edilemeyecek bir dereceye gelince Peygamber Efendimiz sallallâhü aleyhi ve sellem, hem kendi ümmeti için şefaat etmeyi hem de diğer peygamberlerin ümmetleri için şefaat etmelerini Allâhü Teâlâ’dan istirham eder. Allâhü Teâlâ tarafından izin verilir. İşte buna ‘Şefâat-i Uzmâ’ ve ‘Makâm-ı Mahmûd’ denir. Bunun için Peygamber Efendimiz sallallâhü aleyhi ve sellem: “Kıyamet gününde bütün insanların seyyidiyim.” buyurmuşlardır.

Peygamber Efendimizin (s.a.v.) bundan başka daha birçok şefaati vardır:

Bir topluluğa şefaat edip hesapsız, azâpsız Cennet’e girdirecektir. Sahîh-i Buhârî ve Sünen-i Tirmizî’de şöyle beyan buyurulmuştur: “Ayın on dördüncü gecesi gibi yüzleri nûrânî, ümmetimden bir zümre ki onların adedi yetmiş bin olup her bini, beraberinde yetmiş bin kimse ile beraber olarak Cennet’e girerler.” Bu hadîs-i şerîf gereğince Peygamber Efendimiz (s.a.v.), büyük bir topluluk ile mahşer halkının arasından geçerek tamamını Cennet’e girdirecektir. İşte ilk evvel Cennet’e girecek olan, bu topluluktur.

İşlemiş oldukları büyük günah sebebiyle Cehennem’e girmeye müstehak olmuş olan âsî müminlerin bazılarının affı hakkında şefaat edip Cehennem azâbından kurtaracaktır.

Cennet ehlinin, bulundukları makamdan daha yüksek derecelere nâil olmaları için şefaat edecektir.

Hicrî:   10  Rebîulevvel   1445  Fazilet Takvim

 

SİTEDEKİ KONU BAŞLIKLARINI GÖRMEK İÇİN TIKLAYINIZ"