KUS BİN SÂİDE’NİN HUTBESİ -1

 

قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : خَيْرُ الدُّعَاءِ الْاِسْتِغْفَارُ. (فيض)

رسول الله أفنديمز ( ﷺ ) بيوردولر :  دعانيك أك خيرلسى ( كوناحى ترك أده رك يابلان ) ، إستغفاردر . "

Peygamber Efendimiz sallallâhü aleyhi ve sellem buyurdular:  “ Duanın en hayırlısı (günahı terk ederek yapılan), istiğfardır.”

(Münâvî, Feyzu’l-Kadîr)

Hicrî:  01   Safer    1444 Fazilet Takvim

 

KUS BİN SÂİDE’NİN HUTBESİ -1

 

Çok yaşamış ve fesâhati ile şöhret bulmuş bir zat olan Kus bin Sâide, İyâd kabîlelerinin büyüğü idi. Pîr-i fânî iken Tâif yakınlarındaki Ukâz Panayırı’nda bir kızıl deve üzerinde ve devrin belâğati ile meşhur kimseleri önünde gayet belîğ bir hutbe okumuştu. Kus bin Sâide’nin o hutbesi Arap edîbleri arasında gayet şöhret bulmuş ve dillere destan olmuştur. O vakit Fahr-i Âlem (s.a.v.) de Ukâz Panayırı’nda bulunup o hutbeyi dinlemişti. Hulâsa olarak hutbenin tercümesi şöyledir:

“Ey insanlar; Dinleyiniz! Belleyiniz! İbret alınız! Yaşayan ölür, ölen geri gelmez, olacak olur, yağmur yağar, otlar biter, çocuklar doğar, annelerinin babalarının yerini tutar. Sonra hepsi ölüp gider. Vukûâtın ardı arkası kesilmez. Kulak veriniz! Gökte haber, yerde ibret alacak şeyler var.

Yemin ederim, Allâh’ın indinde bir din vardır ki; şimdi bulunduğumuz dinden daha sevgilidir. Ve Allâh’ın bir gelecek peygamberi vardır ki gelmesi pek yakın oldu. Gölgesi başınız üstüne geldi. Ne mutlu ol kimseye ki; ona iman edip de o dahi ona hidâyet eyleye. Vay ol bedbahta ki; ona isyan ve muhalefet eyleye. Yazıklar olsun, ömrü gaflet ile geçen ümmetlere.

Ey cemaat, hani ecdadınız? Hani süslü saraylar ve taştan hâneler yapan Âd ve Semûd (kavmi)? Hani dünya varlığına mağrur olup da kavmine ‘Ben sizin en büyük rabbinizim!’ diyen Firavun ile Nemrûd? Onlar size nispetle daha zengin, kuvvet ve kıdemce sizden daha üstün değil miydiler? Bu yer, onları değirmende öğüttü. Kemikleri bile çürüyüp dağıldı. İbret alın, sakın onlar gibi gaflet etmeyin, onların yoluna gitmeyin. Her şey fânîdir. Bâkî ancak Cenâb-ı Hak’tır ki; O, birdir. Ortağı ve benzeri yoktur. Hak ve tek ilah ancak odur. Doğmamış ve doğurulmamıştır. Ölüm ırmağının girecek yerleri var. Ama çıkacak yeri yoktur. Büyük küçük hep göçüp gidiyor. Giden geri gelmiyor. Anladım ki, herkese olan bana da olacaktır.” (Devamı var)

”Hicrî:   01   Safer    1444 Fazilet Takvim

 

SİTEDEKİ KONU BAŞLIKLARINI GÖRMEK İÇİN TIKLAYINIZ"