قَالَ
رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: إِنَّ اللهَ لَيَدْفَعُ
بِالْمُسْلِمِ الصَّالِحِ عَنْ مِائَةِ أَهْلِ بَيْتٍ مِنْ جِيرَانِهِ الْبَلَاءَ.
(طس)
رسول الله أفندمز ( ﷺ ) بيوردولر ،: " محقق
الله تعالى ، صالح بر مسلمان سببيله قومشولرندان يوز حانه حالقندان بلايى ألبتده
دفع أدر ."
Resûlullah Efendimiz
sallallâhü aleyhi ve sellem buyurdular: “Muhakkak Allâhü Teâlâ, sâlih bir
Müslüman sebebiyle komşularından yüz hane halkından belâyı elbette def eder.”
(Taberânî, el-Mu’cemü’l-Evsat)
Hicrî: 14 Recep 1441 Fazilet
Takvimi
YİĞİTLİK NEDİR?
Peygamber Efendimiz (s.a.v.), “Kul, Müslüman kardeşinin yardımında olduğu müddetçe Allâhü Teâlâ da o kulun yardımında olur.” buyurdular. Ebû Ali ed-Dakkâk (rah.) şöyle dedi: “Bu ahlâk, kâmil manada ancak Resûlullah Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem)’de olur. Zîrâ kıyâmet günü herkes ‘Nefsî, nefsî’ deyip kendini düşünürken Resûlullah Efendimiz (s.a.v.) ‘Ümmetî, ümmetî’ buyurarak; ümmetini isteyecektir.”
Ahmed bin Hanbel’in (rah.) oğlu şöyle dedi: “Babama yiğitlik nedir? diye soruldu. O da ‘Nefsinin arzularını, Allah’tan korktuğun için terk etmendir.’ dedi.”
Kur’ân-ı Kerîm’de Ashâb-ı Kehf’e “yiğit” denilmesi, Rablerine îman ettikleri içindir.
Yiğit, putları kıran kimsedir. Her insanın nefs-i emmâresi kendisi için put mesâbesindedir. Hakîkî yiğit, nefsinin hevâ ve hevesine muhâlefet edendir. Yiğitlik, kardeşinin hatalarına tahammül ederek ona yumuşaklıkla muâmele etmektir.
Yiğit, intikam alan değil, insaflı olandır. Yiğitlik:
• Güzel ahlâktır.
• Başkasına karşı kendinde bir fazîlet ve üstünlük görmemektir.
• Hazret-i Allâh’ın rızâsı için nefse düşmanlık etmektir.
• Müslümanlara eziyet etmemek ve onlara ihsanda bulunmaktır.
• Sünnete sarılmaktır.
• Vefâkâr olmak ve haddini bilmektir.
Şakîk-i Belhî Hazretleri, Cafer-i Sâdık Hazretlerine “Yiğitlik nedir?” diye sordu. “Bu hususta sen ne diyorsun?” deyince Şakîk-i Belhî (rah.): “Bir şey ihsan edilirse şükrederiz; ihsan edilmezse de sabrederiz. İşte yiğitlik budur.” dedi. Bunun üzerine Câfer-i Sâdık (r.a.) Hazretleri: “Bizce yiğitlik şudur: Bize birşey ihsan olunursa îsar (ikram) ederiz; mümin kardeşlerimizin ihtiyacını kendimizinkinden daha üstün tutarız ve onları kendimize tercih ederiz. İhsan edilmez, men edilirsek de şükrederiz.”
Ahmed bin Hanbel’in (rah.) oğlu şöyle dedi: “Babama yiğitlik nedir? diye soruldu. O da ‘Nefsinin arzularını, Allah’tan korktuğun için terk etmendir.’ dedi.”
Kur’ân-ı Kerîm’de Ashâb-ı Kehf’e “yiğit” denilmesi, Rablerine îman ettikleri içindir.
Yiğit, putları kıran kimsedir. Her insanın nefs-i emmâresi kendisi için put mesâbesindedir. Hakîkî yiğit, nefsinin hevâ ve hevesine muhâlefet edendir. Yiğitlik, kardeşinin hatalarına tahammül ederek ona yumuşaklıkla muâmele etmektir.
Yiğit, intikam alan değil, insaflı olandır. Yiğitlik:
• Güzel ahlâktır.
• Başkasına karşı kendinde bir fazîlet ve üstünlük görmemektir.
• Hazret-i Allâh’ın rızâsı için nefse düşmanlık etmektir.
• Müslümanlara eziyet etmemek ve onlara ihsanda bulunmaktır.
• Sünnete sarılmaktır.
• Vefâkâr olmak ve haddini bilmektir.
Şakîk-i Belhî Hazretleri, Cafer-i Sâdık Hazretlerine “Yiğitlik nedir?” diye sordu. “Bu hususta sen ne diyorsun?” deyince Şakîk-i Belhî (rah.): “Bir şey ihsan edilirse şükrederiz; ihsan edilmezse de sabrederiz. İşte yiğitlik budur.” dedi. Bunun üzerine Câfer-i Sâdık (r.a.) Hazretleri: “Bizce yiğitlik şudur: Bize birşey ihsan olunursa îsar (ikram) ederiz; mümin kardeşlerimizin ihtiyacını kendimizinkinden daha üstün tutarız ve onları kendimize tercih ederiz. İhsan edilmez, men edilirsek de şükrederiz.”
Hicrî: 14 Recep 1441 Fazilet
Takvimi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder