قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : اَلدُّعَاءُ مُخُّ الْعِبَادَةِ. (ت)
رسول الله أفندمز ( ﷺ ) بيوردولر ، " دعا ، عبادتك أؤزودر . "
Resûlullah Efendimiz sallallâhü aleyhi ve sellem buyurdular: “Dua, ibadetin özüdür.”
(Sünen-i Tirmizî)
Hicrî: 12 Recep 1442 Fazilet Takvim
“DUA, İNEN VE İNMEYEN BELÂLARA KARŞI FAYDA VERİR”
Tarihçi İbn-i Batûta, Tuhfetü’n-Nuzzâr isimli seyahat- nâmesinde şöyle anlatır:
H. 749 senesi Rebîulâhir ayının sonlarında (Temmuz, 1348) Dımaşk’ta idim. Şiddetli bir veba hastalığı çıkıp yayılmıştı ve pek çok insanın ölümüne sebep oluyordu.
Sultanın nâibi olan Melik-i Ümera Argun Şah, Dımaşklıların üç gün oruç tutmasını ve hiç kimsenin, çarşıda yapılan yemeklerden yememesini, bir tellal vasıtasıyla ilan etti. Zira Dımaşk’ta halkın çoğu, çarşıda yapılan yemekleri yerdi. Bunun üzerine halk, peş peşe üç gün oruç tuttu. Son günü perşembeye denk gelmişti.
Sonra bütün idareciler, eşrâf, kâdılar ve her sınıftan insan, şehrin en büyük camiinde bir araya toplandılar. Hattâ cami tamamen doldu. O geceyi (ki Cuma gecesi idi) orada namaz, zikir ve dua ile geçirdiler.
Kadın-erkek, yaşlı-genç, çoluk-çocuk, bütün belde halkı onlarla birlikte idi. Bütün Müslümanlar, gözyaşları dökerek Cenâb-ı Hakk’a yalvarıyorlar, Kur’ân-ı Kerîm ve Peygamber Efendimiz (s.a.v.) ile tevessül ediyorlar, rahmet-i ilâhîye vesîle arıyorlardı.
Sabah namazını cemaatle eda ettikten sonra idareciler yalınayak ve ellerinde mushaflar bulunduğu hâlde dışarı çıktılar. “Mescidü’l-Akdâm” denilen mescide gittiler. Burası Mûsâ aleyhisselâm’ın ayak izinin olduğu ve kabrinin de bulunduğu rivâyet olunan mübarek bir mahaldir. Zevâl vakti yaklaşıncaya kadar orada da dua ve niyaz ile meşgul oldular. Sonra şehre dönerek Cuma namazını kıldılar.
Cenâb-ı Hak, vebayı hafifletti. Kahire ve Mısır’da bir günde yirmi dört bin kişi ölürken, Dımaşk’ta vefat edenlerin sayısı iki bini bulmadı.
Hicrî: 12 Receep 1442 Fazilet Takvim
SİTEDEKİ KONU BAŞLIKLARINI GÖRMEK İÇİN TIKLAYINIZ"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder