قال رسول الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : جُلُوسُ سَاعَةٍ عِنْدَ مُذَاكَرَةِ الْعِلْمِ أَحَبُّ إِلَى اللهِ عَزَّ وَجَلَّ مِنْ أَنْ يَتَصَدَّقَ عَلَى الْمَسَاكِينِ عَشَرَةَ أَلْفِ دِينَارٍ. (فر)
رسول الله أفنديمز ( ﷺ ) بيوردولر : علم مزاكره سى يابلان يرده بر آت اوطورمق ، فقيرلره اون بيك دينار ورمكدن ، الله عز و جل ، يه دها سومليدر . "
Resûlullah Efendimiz sallallâhü aleyhi ve sellem buyurdular: “İlim müzakeresi yapılan yerde bir an oturmak, fakirlere on bin dinar sadaka vermekten, Allâh Azze ve Celle’ye daha sevimlidir.”
(Müsnedü’l-Firdevs)
Hicrî: 25 Şevvâl 1446 Fazilet Takvim
İLMİN BAŞI ACI, SONU TATLIDIR -2
Bağdat’a, Halife Hazretlerinin huzuruna vardım. Kendimi tanıttıktan sonra Halife, bana:
“Muhakkak kişinin evladı, kalbinin özü, gönlünün meyvesidir. İşte şu oğlum Emîn’i, Allâhü Teâlâ’nın bir emaneti olarak sana teslim ediyorum. Ona, sakın dinine zarar verecek şeyleri öğretme! Zira inşâallâh o, ileride Müslümanların halifesi olacaktır.” dedi. Ben de başım gözüm üzere deyip kabul ettim. Sonra onu yetiştirmem için hazırlanmış husûsî bir eve geçtik. Birçok hizmetçi bize hizmet ediyor, en lezzetli yiyecekleri yiyordum. Birçok hediye geliyordu. Ayrıca bana, aylık on bin dirhem tahsis edilmişti. Artık insanların ihtiyaçlarını karşılamaya, kendim için Basra’da lâzım olan şeyleri tedarik etmeye başladım. Oradaki evimi inşa ettirdim, arsalar satın aldım.
Bir müddet Şehzade’nin yanında kalıp derslerini ikmâl ettim. Kur’ân-ı Kerîm’i güzelce okumaya başladı, dînî ilimleri, edebiyat, lügat ve tarih ilimlerini güzelce öğrendi. Şehzade’nin hâli artık Halife’nin çok hoşuna gidiyordu. Hattâ bir gün Halife, “Ey Asmaî, şehzâdemin insanlara cuma namazı kıldırmasını istiyorum. Ona bir hutbe öğret.” dedi. Ben de öğrettim. Cuma günü namazı kıldırıp hutbeyi okudu. Halife çok memnun oldu.
Bir gün Halife, beni huzuruna çağırdı ve “Ey Asmaî, hizmetini pek güzel şekilde yerine getirdin, benden ne dilersin!” dedi. Ben de “Bir isteğim yok, istediğim her şeye sahibim.” dedim. Yine de bana birçok ihsanda bulundu.
Bir gün Halife’den üç günlüğüne Basra’ya gidip akrabalarımı, dostlarımı ziyaret etmek, onlara ikramlarda bulunmak için müsaade istedim. Müsaade buyurdu. Basra’ya vardım. Buradaki evim, en güzel şekilde yapılmış, mallarım çoğalmıştı. Bütün yakınlarımla hasret giderdim. Üçüncü gün manavı gördüm. Başında eski bir sarık, sırtında eski bir elbise vardı. Bana, “Ey Asmaî, nasılsın?” diye sordu. Ben de: “Elhamdülillah iyiyim; sözlerini dinledim(!) ilim tahsîlinde gösterdiğim sabır ve sebât sayesinde işte gördüğün şu nimetlere nâil oldum” dedim. Sonra ona da ihsanlarda bulundum.
Hicrî: 25 Şevvâl 1446 Fazilet Takvim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder