قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ تَعَالَى عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: فَقِيهٌ وَاحِدٌ أَشَدُّ عَلَى الشَّيْطَانِ مِنْ أَلْفِ عَابِدٍ. (هـ)
رسول الله ( ﷺ ) بيوردولر : ( كتاب وسنتى بلب اونلرله عمل أدن ) بر تك فاقيح ، شيطانا قرشى بين عابددن دها جتندر . "
Resûlullah Efendimiz (s.a.v.) buyurdular: “(Kitâb ve sünneti bilip onlarla amel eden) bir tek fakîh, şeytana karşı bin âbidden daha çetindir.”
(Sünen-i İbn-i Mâce)
Hicrî: 17 Şevval 1442 Fazilet Takvim
FÂTİH’İN KALBİNİ FETHEDEN ÂLİM
Akşemseddîn Hazretleri, Hacı Bayrâm-ı Velî Hazretlerinin halifesi olup devrin âlimlerindendir. İstanbul’un fethine Sultan Mehmed Han’ı dâima teşvik etmiş, hattâ fethin vaktini ve alâmetlerini de bildirmiştir. Fetih müyesser olunca Sultan, “Elhamdülillâh ki Şeyh Hazretlerinin dediği gibi oldu. Lâkin ben bu fetihden ziyâde; böyle bir zâtın benim zamanımda yaşamasına sevinirim.” demiştir.
Fetihten bir iki gün sonra Sultan Mehmed, Akşemseddin Hazretlerinin çadırına vardı. Şeyh Hazretleri, Sultan girince vaziyetini hiç bozmadı. Padişah, hürmetle oturup, “Beni birkaç gün zikir için huzurunuza alıp irşâd etmenizi rica ediyorum.” dedi. Israrla söylemesine rağmen kabul edilmeyince “Bir kimse bir kere söylerse kabul edersiniz, ben defalarca söyledim kabul etmediniz.” dedi. Akşemseddin Hazretleri, “İnsanları terk edip zikir için yalnızlığı seçmekte bir lezzet vardır ki, saltanat sevdası kalbinden tamamen çıkıp gözüne görünmez olur. Âlemin hâli karışır ve her birimiz buna sebep olmakla Allâh’ın gazabına dûçâr ve günahkâr oluruz.” dedi ve sonra adâlet ve saltanat hakkında nasihatte bulundu.
Sultan, çadırdan çıkınca yanındaki Ahmed Paşa’ya, “Şeyh Hazretleri ayağa kalkarak bizi karşılamadı.” dedi. Vezîr Ahmed Paşa, “Sizden önce nicelerine müyesser olmayan şu fetih sizin elinizde olmuştur. O hazret, size gurur gelmesin diye irşad ve terbiye için öyle yapmış olmalıdır.” dedi.
Sultan, bir iki gün sonra Şeyh Hazretlerini gecenin sonuna doğru davet etti. Şeyh’in ailesi bu vakitsiz davetten korktular. Akşemseddin Hazretleri, olanları şöyle hikâye etti: “Sultan’ın yakın adamları elimi öpüp selam verirlerken Sultan da onların arasına karışıp yanıma gelmişti. Ben onu karanlıkta seçemediysem de ezelde ruhların birbiriyle tanışması sebebiyle hemen tanıdım. Onunla selamlaştıktan sonra kucaklaştığımızda onu keramet gücü ile öyle sıktım ki Sultan düşecek gibi oldu. Ondaki ızdırap ve kalbî yaraların hepsi kapanıncaya kadar bırakmadım.”
Sultan Mehmed Han da bu vaziyeti şöyle ifade etti: “Kalbime yerleşen o soğukluk hâli benden gitti, onun yerine Akşemseddin Hazretlerine tam bir muhabbet yerleşti.”
Hicrî: 17 Şevval 1442 Fazilet Takvim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder