قَالَ
اللهُ تَعَالَى: اِقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ
مُعْرِضُونَ. (سورة الانبياء، ۱)
الله
تعالى شويله بيوردى ( مئآلا ) : "
إنسانلر إيجن حساب (كونلرى )
ياقلاشدى . بويليكن اونلر ( حالا ) غقلت إيجنده ديرلر ، ( بةنى تفكردن ) يوز
جويريحى درلر . "
Allâhü Teâlâ şöyle buyurdu (meâlen): “İnsanlar için hesâb
(günleri) yaklaştı. Böyleyken onlar (hâlâ) gaflet içindedirler, (bunu
tefekkürden) yüz çeviricidirler.”
(Enbiyâ Sûresi, âyet 1)
Hicrî: 17 Cemâziyelevveel 1441 Fazilet
Takvimi
ÜMMETİM HAKKINDA KORKTUĞUM ŞEYLERİN EN KÖTÜLERİ
Resûlullah Efendimiz (s.a.v.) buyurdular: “Ümmetim hakkında korktuğum şeylerin en kötüsü karnı büyük olmak, çok uyumak, tembellik ve yakîn zayıflığıdır (yani gaflettir).” Bu hadîs-i şerîf şöyle şerh edilmiştir:
“Karnı büyük olmak” yani yemeye, içmeye ve karnını büyütecek şeylere düşkün olmaktır. Kim karnının üçte birinden fazlasını doldurursa, gayretini lezzetli yemekler elde etmeye sarf ederse ve kendisine yeten miktara kanâat etmezse, işte bu kimse, hadîs-i şerifte bahsedilen korkulan kimselerdendir.
“Çok uyumak” ise, (namaz gibi) dînin emirlerinin geçmesine sebep olur, Rabb’in gadabını ve kalp katılığını celp eder.
“Tembellik” yani, kadri büyük işlerde bulunmaktan, Allah yolunda ve Allah için yapılan gayretlerdeki zorluklara ve meşakkatlere tahammül etmekten geri durmak, farz ve nâfile ibâdetleri işlemekte gevşeklik göstermektir. Bu gevşekliğin neticesi kalp katılığı ve mânevî zulmettir. Hazret-i Âişe’den (r. anhâ) rivâyetle Peygamberimiz (s.a.v.) buyuruyor ki: “Üç şey vardır ki kalbi katılaştırır: Yemeği sevmek, uykuyu sevmek, rahatı sevmek.” Bundan dolayı selef-i sâlihîn (ashâb-ı kirâm, tâbiîn ve tebe-i tâbiîn) uykuyu, rahatı terk edip geceleri ihyâ hususunda gayret ettiler. Öyle ki ayakları şişti, renkleri sarardı. Yaptıkları ibâdetlerin eserleri yüzlerinde zâhir oldu. Bütün işlerini Allâhü Teâlâ’ya hizmete hasrettiler de Allâhü Teâlâ da onların uykularını hafifletiverdi.
Râğıb Isfehânî “Kim tembelliği alışkanlık hâline getirir, rahata meylederse rahatı kaçar.” dedi.
Bazıları demiştir ki: “Âhirette çok yorulmamak için dünyada yorul. Tembellik ve usanmaktan sakın. Çünkü tembellik edersen, hakkı yerine getiremezsin. Eğer usanırsan, hak üzere sabredemezsin.”
“Yakîn zayıflığı” ise nûrun gelmesine mâni olan gafletin, kalbi kaplamasıdır.
Bütün işlerde dinin emir ve yasaklarına riâyet edildiği zaman ibâdetleri emreden ve haramları yasaklayan Allâhü Teâlâ’dan gâfil olmaktan kurtulmak müyesser olur. Böylece Allâhü Teâlâ’yı devamlı zikir de elde edilmiş olur. Esasen zikir, gafletten kurtulmak demektir.”
“Karnı büyük olmak” yani yemeye, içmeye ve karnını büyütecek şeylere düşkün olmaktır. Kim karnının üçte birinden fazlasını doldurursa, gayretini lezzetli yemekler elde etmeye sarf ederse ve kendisine yeten miktara kanâat etmezse, işte bu kimse, hadîs-i şerifte bahsedilen korkulan kimselerdendir.
“Çok uyumak” ise, (namaz gibi) dînin emirlerinin geçmesine sebep olur, Rabb’in gadabını ve kalp katılığını celp eder.
“Tembellik” yani, kadri büyük işlerde bulunmaktan, Allah yolunda ve Allah için yapılan gayretlerdeki zorluklara ve meşakkatlere tahammül etmekten geri durmak, farz ve nâfile ibâdetleri işlemekte gevşeklik göstermektir. Bu gevşekliğin neticesi kalp katılığı ve mânevî zulmettir. Hazret-i Âişe’den (r. anhâ) rivâyetle Peygamberimiz (s.a.v.) buyuruyor ki: “Üç şey vardır ki kalbi katılaştırır: Yemeği sevmek, uykuyu sevmek, rahatı sevmek.” Bundan dolayı selef-i sâlihîn (ashâb-ı kirâm, tâbiîn ve tebe-i tâbiîn) uykuyu, rahatı terk edip geceleri ihyâ hususunda gayret ettiler. Öyle ki ayakları şişti, renkleri sarardı. Yaptıkları ibâdetlerin eserleri yüzlerinde zâhir oldu. Bütün işlerini Allâhü Teâlâ’ya hizmete hasrettiler de Allâhü Teâlâ da onların uykularını hafifletiverdi.
Râğıb Isfehânî “Kim tembelliği alışkanlık hâline getirir, rahata meylederse rahatı kaçar.” dedi.
Bazıları demiştir ki: “Âhirette çok yorulmamak için dünyada yorul. Tembellik ve usanmaktan sakın. Çünkü tembellik edersen, hakkı yerine getiremezsin. Eğer usanırsan, hak üzere sabredemezsin.”
“Yakîn zayıflığı” ise nûrun gelmesine mâni olan gafletin, kalbi kaplamasıdır.
Bütün işlerde dinin emir ve yasaklarına riâyet edildiği zaman ibâdetleri emreden ve haramları yasaklayan Allâhü Teâlâ’dan gâfil olmaktan kurtulmak müyesser olur. Böylece Allâhü Teâlâ’yı devamlı zikir de elde edilmiş olur. Esasen zikir, gafletten kurtulmak demektir.”
Hicrî: 17 Cemâziyelevveel 1441 Fazilet
Takvimi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder