SALÂHADDÎN EYYÛBÎ’NİN ADÂLETİ

قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: مَنْ أَحْسَنَ فِيمَا بَيْنَهُ وَبَيْنَ اللهِ كَفَاهُ اللهُ مَا بَيْنَهُ وَبَيْنَ النَّاسِ. (الجامع الصغير)

رسول الله  أفندمز  ( صلى الله عليه وسلم )  ،"  بر كمسه الله تعالى ايله كندى آراسنداكى حصوصلرى ( وظيفه لرنى و عبادتلرنى ) كوزل يابارسه الله تعالى ده إنسانلرله او كمسه آراسنداكى حصوصلرده اونه كافى در ."

Resûlullah Efendimiz sallallâhü aleyhi ve sellem buyurdular: “Bir kimse Allâhü Teâlâ ile kendi arasındaki hususları (vazîfelerini ve ibâdetlerini) güzel yaparsa Allâhü Teâlâ da insanlarla o kimse arasındaki hususlarda ona kâfîdir.”
(Suyûtî, el-Câmiu’s-Sağîr)

Hicrî:   27 Cemaziyelahır   1440  Fazilet Takvimi 

SALÂHADDÎN EYYÛBÎ’NİN ADÂLETİ

Diyarbakır’da bir tüccarın kölesi kaçar. Başkası tarafından elden ele satıldıktan sonra, Mısır’a getirilip Sultan Salâhaddîn’e satılır.

Sultanın son derece yakınlığını kazanarak vezirlik mertebesine ulaşan köle, vefat eder ve çoluk çocuğu olmadığı için mîrâsı sultana kalır.
Bir müddet sonra vefat eden kölenin eski efendisi olan tüccar, vaziyeti haber alır. Tüccar, Mısır kâdîsına gidip, vezirin kendi kölesi olduğunu senetleriyle ispat ederek mîrâsını talep eder. Kâdı, davacının dâvasında haklı olduğunu görünce “Dâvâ ettiğin adam çok güçlü, ama şerîatin emrine de bir o kadar bağlı biridir. Yarın dîvâna çık, hâlini arz et, görelim ne buyurur.” der.
Ertesi gün dâvâcı, hâlini Salâhaddîn Eyyûbî’ye arz eder. Sultan, arzuhâlde “Sizinle şerîat hükümlerince dâvâmızı görelim.” yazısını okuyunca derhal yerinden kalkıp dâvâcıyla birlikte Kâdı’nın karşısına geçer. Kâdı, dâvâyı dinleyip:
“Ey Sultan! Bu adamın bir kölesi kaçıp ortadan kaybolmuş. Sonra adam bunu haber alıp başkalarının da şâhitliği üzere gelmiş; hak talep ediyor. Dâvâsı sahih ve benim huzûrumda sâbittir.” deyince Sultan:
“O köle, bunca malı mülkü benim yanımda kazanmıştı. Bunda şerîatin hükmü nedir?” diye sorar. Kâdı:
“Öyle olsa bile, bu adamın kölesidir, mal da ona âittir.” diye cevap verir. Sultan, tekrar tahtına oturup:
“Kölenin ne kadar malı mülkü varsa hepsini bu tüccara teslim edin.” diye emir verir.”
(Yedikıta Dergisi)

BEYİT:  

Kim anar yoluna can verdiğini ey Yahyâ.
Unuturlar seni bîçâre hemen ölmeye gör.
        (Şeyhulislâm Yahya Efendi)

Hicrî:   27 Cemaziyelahır   1440  Fazilet Takvimi 

SİTEDEKİ KONU BAŞLIKLARINI GÖRMEK İÇİN TIKLAYINIZ"