BAZI ÖLÜM HÂLLERİ

قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : مَنْ بَاتَ عَلَى طَهَارَةٍ ثُمَّ مَاتَ مِنْ لَيْلَتِهِ مَاتَ شَهِيدًا. (كنز)

رسول الله أفنديمز ( ﷺ ) بيوردولر : ‘‘ كيم عبدستلى اولرق اويور و او كجه أؤلورسه شهيد اولرق أؤلمش اولور . "

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyurdular:  “Kim abdestli olarak uyur ve o gece ölürse şehit olarak ölmüş olur.”

(Kenzü’l-Ummâl)

Hicrî:    26  Rebîulevvel  1446  Fazilet Takvim

 

BAZI ÖLÜM HÂLLERİ

 

Allâhü Teâlâ, Arş-ı A’lâ altında, üzerinde yaratılmışların adetlerince yaprak olan bir ağaç yarattı. Ona Şeceretü’l-Müntehâ adını verdi. Bir kulun ömründen kırk gün kaldığında Azrâîl aleyhisselâm’ın önüne ondan bir yaprak düşer. Artık o yaprakta ismi yazılı şahsa melekler, ölü derler. Hâlbuki bu kimse kırk gün daha yeryüzünde yaşar.

Eğer kul saadet ehlinden; yani Cennetlik ise ölüm meleği o ismin etrafında nurdan bir yazı bulur. Eğer şekavet ehlinden; yani Cehennemlik ise siyah bir yazı görür. Bundan sonra kırk gün geçer ve ölüm meleği, o kulun ruhunu almaya yeryüzüne iner. Yanı başına oturur. O şahıs onu görüp korkar ve “Sen kimsin, ne istiyorsun?” diye sorar. Der ki:

“Ben Ölüm meleğiyim. Allâhü Teâlâ bana, senin ruhunu almamı emretti.” O şahıs bunu işitince yüzünü ondan çevirip gözlerini başka tarafa diker. Ölüm meleği ona der ki:

“Beni tanımadın mı? Ben o ölümüm ki evlâdının, ana babanın ruhlarını almıştım. İşte şimdi de senin ruhunu almaya geldim.” Sonra ona sorar: “Dünyayı nasıl buldun?”

O şahıs der ki: “Onu pek hilekâr ve gaddar buldum.”

Bu sırada Hak Teâlâ, dünyaya emreder, dünya gözünün önüne gelir ve der ki: “Ey Rabb’ine âsî gelen! Nice vaaz ve nasihatler işitmene rağmen günahlar işledin, Rabb’ine isyandan geri durmadın. Devamlı beni istedin, amma benden hiç ayrılmayacağını zannettin. Ben, senden ve amelinden berîyim/uzağım.”

Sonra malı, gözü önünde belirir ve der ki: “Ey Rabb’ine âsî kul! Beni haksız yerlerden kazandın. Eğer beni fakir ve miskinlere sadaka olarak verseydin, sana faydam olurdu.”

Bundan sonra Kirâmen-Kâtibîn melekleri teşrif edip selamdan sonra: Ey Allâh’ın kulu, biz Allah tarafından, senin işlediğin hayır ve şerri yazmaya memur idik, der ve bir siyah defter verirler. Ve “İşte bu, amel defterin, oku.” derler.

Kul pişmanlığından gözlerinden yaşlar saçarak hicabından amel defterini okumaktan çekinir ve yüzünü gâh sağ, gâh sol tarafına çevirir ve o melekler de yanından giderler. Sonra Azrâîl aleyhisselam onun ruhunu alır.

Allâh’ım, ölüm uyandırmadan sen bizi uyandır.

Hicrî:    26Rebîulevvel  1446  Fazilet Takvim

 

SİTEDEKİ KONU BAŞLIKLARINI GÖRMEK İÇİN TIKLAYINIZ"