PEYGAMBERİMİZİ SEVMENİN ALÂMETLERİ -1

 

قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : أَحِبُّوا اللهَ لِمَا يَغْذُوكُمْ مِنْ نِعَمِهِ وَأَحِبُّونِي بِحُبِّ اللهِ وَأَحِبُّوا أَهْلَ بَيْتِي بِحُبِّي. (ت)

رسول الله أفنديمز ( ﷺ ) بيوردولر : سزه نعمتلرندن إحسان أتديكى إيجن الله تعالى يه محبت بسلين ، الله تعالى نيك محبتى سببيله بانه محبت بسلين ، بنم محبتم سببيله ده أهل بيتمه محبت بسلين  . "

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyurdular:  “Size nimetlerinden ihsân ettiği için Allâhü Teâlâ’ya muhabbet besleyin, Allâhü Teâlâ’nın muhabbeti sebebiyle bana muhabbet besleyin, benim muhabbetim sebebiyle de Ehl-i Beyt’ime muhabbet besleyin.”

(Sünen-i Tirmizî)

Hicrî:    09  Rebîulevvel  1446  Fazilet Takvim

 

PEYGAMBERİMİZİ SEVMENİN ALÂMETLERİ -1

 

Kâdı Iyâz (rah.), Şifâ-i Şerîf isimli eserinde buyurmuştur ki:

Resûlullah (s.a.v.) Efendimize duyulan muhabbetin hakîkî olduğunun bazı alâmetleri şunlardır:

• Resûlullah (s.a.v.) Efendimize uymak, söz ve fiillerine tâbi olarak sünnet-i seniyyesine sarılmak, emrettiklerini yapıp menettiklerini terk etmek, dâima onun ahlâkıyla ahlâklanmak. Nitekim Âl-i İmrân Sûresi’nin 31. âyet-i celîlesinde -meâlen-: “(Habîbim Ahmed) De ki: Eğer siz, Allâh’ı seviyorsanız hemen bana uyun ki Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Allah Gafûr’dur, Rahîm’dir.” buyurulmuştur. Hadîs-i şerifte, “Kim benim sünnetimi ihya ederse o kimse, beni sevmiş olur. Kim beni severse o, Cennet’te benimle beraberdir.” buyurulmuştur.
• Resûlullah (s.a.v.) Efendimizin emirlerini ve tavsiyelerini, kendi nefsinin isteklerine tercih etmek.
• Allâh’ın rızasını kazanmak husûsunda, kulların öfkelenmesine aldırmamak.
• Resûlullah (s.a.v.) Efendimizi çok hatırlamak, ona çok salevât-ı şerîfe getirmek. Çünkü kim bir şeyi severse, onu çok anar.
• Resûlullah (s.a.v.) Efendimizi çok anmakla beraber, ona çok tazim ve hürmet etmek, onun ismini anarken huşû ve tevâzu içinde bulunmak. Hadîs âlimlerinden İshak et-Tücîbî (rah.) demiştir ki:

“Resûlullah (s.a.v.) Efendimizin âhirete irtihâlinden sonra, Ashâb-ı Kirâm, onu her andıklarında huşû içinde bulunurlar, vücutları titreyip ağlarlardı. Tâbiîn’in çoğunun hâli de böyle idi. Bazısı Peygamber Efendimize olan iştiyakının şiddetinden, bazısı da ona olan hürmetinin ve tevâzuunun şiddetinden bu hâlde bulunurdu.

• Resûlullah (s.a.v.) Efendimize kavuşmayı, onu görmeyi çok arzulamak. Nitekim Bilâl-i Habeşî (r.a.) Hazretleri vefat edeceği vakit, ailesi sesli olarak ağlıyordu. O ise, “Ne kadar güzel, sevdiklerime; Muhammed aleyhisselâm’a ve onun Ashâb’ına kavuşacağım!” deyip seviniyordu. -Devamı yarın-

Hicrî:    09 Rebîulevvel  1446  Fazilet Takvim

 

SİTEDEKİ KONU BAŞLIKLARINI GÖRMEK İÇİN TIKLAYINIZ"