قَالَ
رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: تَهَادَوْا تَحَابُّوا
وَتَصَافَحُوا يَذْهَبِ الْغِلُّ عَنْكُمْ. (فيض)
رسول الله أفندمز (
صلى الله عليه وسلم ) بويوردولر :" هديه
لشنز ، بربرينزى سوينز و مصافحه أدنزكى نفرت و كين سزدن كتسين ."
Resûlullah Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) buyurdular: “Hediyeleşiniz, birbirinizi seviniz ve musâfaha ediniz ki nefret ve kin sizden gitsin.” (Feyzu’l-Kadîr)
Hicrî: 28 Ramazan 1439 Fazilet
Takvimi
BAYRAMDA FAKİR ÇOCUKLARIN YÜZLERİ GÜLSÜN!
Osmanlı Devleti’nin son devirlerinde yaşanan toprak kayıplarına bağlı olarak başta İstanbul olmak üzere Osmanlı topraklarına büyük ölçüde göçler oldu. Bu göçlerden biri de 1853-1856 Osmanlı-Rus (Kırım) Savaşı sonrasında
Kafkasya’dan Anadolu’ya yapılmıştı. Ruslardan kaçan Çerkezler bin bir zorluk içerisinde Osmanlı’ya sığınmak için yollara düştü. Fakat bu yolculuktan geriye kalanlar, umûmiyetle dul kadınlar ve öksüz çocuklardı.
Osmanlı Devleti, zor durumdaki bu insanlara karşı son derece müsafirperver davrandı. Muhâcirlerin ve çoğu annesiz ve babasız olan çocukların üzerlerinde düzgün elbiseleri dahi yoktu. Bunlar Devlet-i Aliyye’nin gözünden kaçmamış, bu muhtaç insanların ihtiyaçlarını karşılamak için kollar sıvanmıştı. Bilhassa çocuklarla yakından alâkadar olunmuş ve yaklaşan Ramazan Bayramı sebebiyle bunların giydirilmesi kararlaştırılmıştı. 1859 senesinde Sultan
Abdülmecid Han devrinde yaşanan bu hâdisenin teferruâtını vesikasından okuyalım:
Şehremânetine (Belediyeye),
Şu sıralarda İstanbul’da bulunan Çerkez muhâcir çocuklarının elbiseleri eskimiş olmakla beraber birçoğunun açık ve üryan gezmekte olduklarına şâhit olunmuştur. Bu çocuklar Osmanlı Devleti’nin kanatları altına sığınmış birtakım âciz âilelerin çocukları olup anne ve babalarının bunları giydirecek güçleri yoktur. Çocukların bu hâlde bırakılmamaları devletin yüce şanı gereğinden olduğu gibi mevsime göre giydirilmeleri de kolaydır. Bundan dolayı yaklaşan
Ramazan Bayramı münâsebetiyle yüzlerinin gülmesi ve padişah hazretlerine hayır duâlar etmeleri için bu Çerkez muhâcirleriyle erkek ve kız çocuklarını giyindirmek üzere süratli bir şekilde basmadan elbiseler tedârik edilip dağıtılsın. Bunlar için yapılan harcamaların Mâliye hazînesinden ödenmesi için defterinin düzenlenmesi ve îcâbının bir an önce yerine getirilmesine ehemmiyet verilmesi... 30 Nisan 1859
Kafkasya’dan Anadolu’ya yapılmıştı. Ruslardan kaçan Çerkezler bin bir zorluk içerisinde Osmanlı’ya sığınmak için yollara düştü. Fakat bu yolculuktan geriye kalanlar, umûmiyetle dul kadınlar ve öksüz çocuklardı.
Osmanlı Devleti, zor durumdaki bu insanlara karşı son derece müsafirperver davrandı. Muhâcirlerin ve çoğu annesiz ve babasız olan çocukların üzerlerinde düzgün elbiseleri dahi yoktu. Bunlar Devlet-i Aliyye’nin gözünden kaçmamış, bu muhtaç insanların ihtiyaçlarını karşılamak için kollar sıvanmıştı. Bilhassa çocuklarla yakından alâkadar olunmuş ve yaklaşan Ramazan Bayramı sebebiyle bunların giydirilmesi kararlaştırılmıştı. 1859 senesinde Sultan
Abdülmecid Han devrinde yaşanan bu hâdisenin teferruâtını vesikasından okuyalım:
Şehremânetine (Belediyeye),
Şu sıralarda İstanbul’da bulunan Çerkez muhâcir çocuklarının elbiseleri eskimiş olmakla beraber birçoğunun açık ve üryan gezmekte olduklarına şâhit olunmuştur. Bu çocuklar Osmanlı Devleti’nin kanatları altına sığınmış birtakım âciz âilelerin çocukları olup anne ve babalarının bunları giydirecek güçleri yoktur. Çocukların bu hâlde bırakılmamaları devletin yüce şanı gereğinden olduğu gibi mevsime göre giydirilmeleri de kolaydır. Bundan dolayı yaklaşan
Ramazan Bayramı münâsebetiyle yüzlerinin gülmesi ve padişah hazretlerine hayır duâlar etmeleri için bu Çerkez muhâcirleriyle erkek ve kız çocuklarını giyindirmek üzere süratli bir şekilde basmadan elbiseler tedârik edilip dağıtılsın. Bunlar için yapılan harcamaların Mâliye hazînesinden ödenmesi için defterinin düzenlenmesi ve îcâbının bir an önce yerine getirilmesine ehemmiyet verilmesi... 30 Nisan 1859
(Yedikıta Dergisi, Temmuz 2015)
Hicrî: 28 Ramazan 1439 Fazilet
Takvimi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder