قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: نِعْمَ الرَّجُلُ بِلَالٌ وَالْمُؤَذِّنُونَ أَطْوَلُ النَّاسِ أَعْنَاقًا. (طب)

رسول الله أفندمز محمد مصطفى ( صلى الله عليه وسلم ) بيوردولر   ."   بلال نه كوزل إنسان در . مؤزنلر قيامت كونون ده إنسانلريك أن اوزون بويلولرى ( مرتبه لرى أك يوكسك اولانلرى ) در ."

Resûlullah Efendimiz Muhammed Mustafa (sallallâhü aleyhi ve sellem) buyurdular: “Bilâl ne güzel insandır. Müezzinler kıyâmet gününde insanların en uzun boyluları (mertebeleri en yüksek olanları)dır.” 

(Hadîs-i Şerîf, Taberânî, el-Mu’cemu’l-Kebîr)

Hicrî:   12 Safer  1439  Fazilet Takvimi 

“BİLÂL NE GÜZEL İNSANDIR, O MÜEZZİNLERİN EFENDİSİDİR”

Hazret-i Bilâl, Müslüman olduğunu herkesten evvel îlân eden yedi zâttan biridir. Bu zatlar şunlardır: Ebûbekr-i Sıddîk, Habbâb bin Eret, Suheyb-i Rûmî, Bilâl-i Habeşî, Ammâr ile babası Yâsir ve vâlidesi Sümeyye Hatun. (Radıyallâhü teâlâ anhüm.)
Müşrikler, Hazret-i Bilâl'e şiddetli davranır, eziyet ederler o ise hep “Ehad Ehad” (Allah birdir, Allah birdir) derdi. Onun ellerini arkadan bağlarlar, boynuna bir ip takıp çocukların eline verirlerdi. Onunla Mekke'nin iki büyük dağı arasında oynarlar, usanınca da bırakırlardı.
Müşriklerden Ümeyye bin Halef, Hazret-i Bilâl'i öğlenin şiddetli sıcağında dışarı çıkarır, Mekke'nin kızgın kumlarına, sırtı üzere yatırıp büyük taşları göğsü üzerine koyar, sonra da: “Ya öleceksin, yahut Muhammed'i (Aleyhisselâm) inkâr edip Lat ve Uzza'ya (putlarına) tapıncaya kadar böyle kalacaksın” derdi. Hazret-i Bilâl ise bu işkenceler altında hep “Ehad, Ehad” (Allah birdir, Allah birdir) derdi.
Ümeyye bin Halef yine bir gün Hazret-i Bilâl'e işkence ederken Varaka bin Nevfel yanından geçiyordu. Bilâl devamlı “Ehad, Ehad” diyordu. Varaka:
“Allah birdir, Allah birdir, ey Bilâl” dedikten sonra Ümeyye'ye döndü ve “Eğer siz bunu bu hâl ile öldürürseniz, Allâh'a yemin ederim onun kabrini rahmet umulacak yer yapacağım” dedi. (Yani: Allah yolunda öldürülen sâlihlerin kabirleri ile Hakk'a tevessül oluna gelmiştir, sâlih bir zâtı öldürdüğünüzü sizden sonrakiler bilecek ve hakkınızda pek büyük bir ar, yüz karası olacaktır.)
Nihâyet, yine eziyet ettikleri bir gün Hazret-i Ebûbekr-i Sıddîk (r.a.), Hazret-i Bilâl'in yanından geçiyordu. Ümeyye'ye: “Bu garibe ettiğin eziyetten dolayı Allah'tan korkmaz mısın? Daha ne vakte kadar böyle işkence edeceksin” dedi. Ümeyye: “Onu sen yoldan çıkardın, düştüğü bu halden de sen kurtar” deyince, “Peki, benim ondan daha güçlü kuvvetli ve genç bir kölem var, Bilâl'e karşılık onu sana vereyim” dedi. Ümeyye “Kabul ettim” dedi. Hazret-i Ebûbekir, kölesini ona verip Bilâl'i kurtardı ve âzâd etti.
Hazret-i Ömeru'l-Fârûk (r.a.): “Ebûbekir seyyidimizdir. Seyyidimiz Bilâl'i âzâd etmiştir” derdi. (Hilyetü'l-Evliyâ)

Hicrî:   12 Safer  1439  Fazilet Takvimi 

SİTEDEKİ KONU BAŞLIKLARINI GÖRMEK İÇİN TIKLAYINIZ"