30 Ağustos 2014 Cumartesi

ÖFKE



Hadîs-i Şerîf:
"Bir sahabî Resûlullah'a (s.a.v.) gelip "Yâ Resûlallah! Bana nasihatte bulununuz." dedi. Resûlullah (s.a.v.) "Öfkelenme" buyurdular. Tekrar tekrar nasihat istedi. Resûlullah (s.a.v.) her defasında "Öfkelenme" buyurdular.
(Hadîs-i Şerîf, Sahîh-i Buhârî)
Hicrî: 4   Zilkâde  1435   •Fazilet Takvim

KÖTÜ VASIFLARDAN HİDDET (ÖFKE)


Bazı hoş görülmeyen şeylerden dolayı nefis öfkelenir. Lüzumsuz yere öfkelenmek zemmedilmiştir. Öfke halinde vazıyeti değiştirmek, öfkenin sönmesine ve bertaraf olmasına yardım eder, öfkelenilen kimsenin üzerine saldırmasına mâni olur. Resûlullah Efendimiz (s.a.v.);
"Biriniz ayakta iken gazaba gelecek olursa hemen oturuversin, gazabı geçerse ne âlâ, geçmezse yanı üzerine yatıversin." buyurmuşlardır. Resûl-i Ekrem Hazretleri, öfke halinde sükût edilmesini ve "Euzü billâh" denilmesini tavsiye buyurmuştur. Bununla öfke sükûnet bulur, nâhoş bir hâdisenin vücuda gelmesine meydan verilmemiş olur. Bazı âlimler demişler ki: Öfkenin başı delilik, sonu da pişmanlıktır.
Kölen ve emrin altında olmayan kimseye öfkelenmen acziyettir. Kölen ve mahkûmun olan kimse hakkında öfkelenmen ise ayıplanıp kötülenen bir haldir.
Öfkeden son derece sakının! Zira öfke, sahibini merhametsizliğe, haksızlığa ve zillete götürür.
Azgınlık ve isyan ile çoğalan şey, çok değildir. Yani her ne kadar çoğalırsa çoğalsın çabucak mahvolup gider.
Zulüm ile kuvvet bulan da güçlü değildir; yani kısa zamanda gücünü kaybeder. Öfkenin kölesi olan kimse, mâlik olamaz; öfkesini defedemeyen kimse de ziyandan kurtulamaz."

MUTFAĞIMIZ:    BAYAT EKMEKLE PİZZA


Malzemeler: 10 dilim bayat ekmek, 1 çay bardağı süt, 1 adet yumurta, bir parça sucuk, 1 tatlı kaşığı salça, 1 yemek kaşığı yoğurt, 1 dilim peynir, 1 adet domates ve biber, 2 kaşık tereyağı. Hazırlanışı: Domates, biber, sucuk ve peynir doğranır, diğer malzemelerle karıştırılıp ekmek dilimlerinin üstüne sürülür, fırında üstleri kızarana kadar pişirilir.
Hicrî: 4   Zilkâde  1435   •Fazilet Takvim



ÖFKEYİ DİNDİREN SÖZ

Ashab-ı kiramdan Süleyman bin sured r.a. buyuruyor ki;
Rasulullah .sa.v. ile beraber oturuyordum. O sırada iki adam birbirlerine öfkeyle kötü söz söylüyorlardı.Bunlardan birinin yüzü kıpkırmızi olmuş,şah damarları şişmişti.Bunun üzerine Rasulullah s.a.v. şöyle buyurdu;

Ben bir kelime biliyorum,şayet o adam onu söylemiş olsa kanedinde bulduğu bu hal (öfke) ondan giderdi.Eğer euzü billahi mineş-şeydanirracim derse bu hal ondan gidecektir.”buyurdu.




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder