Hadîs-i Şerîf:

"Sizden biriniz hayır işlerse sevabı âhirettedir. Her kim de şer işlerse cezasını dünyada musibetler ve hastalıklar olarak görür." 

(Hadîs-i Şerîf, Suyûtî, ed-Dürrü'l-Mensûr)

Hicrî: 21   Şevval  1435   •Fazilet Takvim

İNSANLARIN EN CÖMERDİ (S.A.V.)

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) insanların en cömerdi idi. Onun verdiği malların hepsi Allâhü Teâlâ'nın rızası içindi.

Bazan fakir ve muhtaç olanlara verirdi. Bazan Allah yolunda cihada harcar, bazan da bir kimsenin gönlünü kazanmak için verirdi. O öyle bir kimse olurdu ki onun Müslüman olmasıyla İslam kuvvetlenirdi. Bu gibi kimseler fakir değillerdi.

Fakat yine de onlara bol mal verip hatırlarını hoş ederdi. Bu sayede nice kimselere İslam nasib olurdu. Böyle yerlere harcamayı kendilerine ve evladına harcamaya tercih ederdi. O kadar bağış ve ihsan ettiği olurdu ki Rum hükümdarı Kayser ve İran hükümdarı Kisra bile öyle ihsan edemezlerdi. Ama kendileri, bazan bir ay geçerdi, evinde ateş yanmaz, açlıktan mübarek karnına taş bağlardı.

Bir kere bir harbten esirleri getirmişlerdi. Hz. Fâtıma:

"Yâ Resûlallah! Hizmetkârım yok. Bana bir esir ihsan etseniz." dedi.

Peygamber Efendimiz (s.a.v.);

"Tesbih (subhanallah), tahmid (elhamdülillah) ve tekbir (Allahü Ekber) oku. Ben sana esir verip Ashâb-ı Suffe'yi aç bırakamam." buyurdular.

Ashâb-ı Suffe, Ashâb-ı Kirâm'ın fakirleri olup hiçbir malları, yatacak ve kalacak yerleri yoktu. Mescid-i Nebevî'nin sofasında otururlardı. Ashâb-ı Kiram'ın zenginlerinden bazısı onları evlerine götürür, yemek yedirirlerdi.

Bir defasında bir hanım bir hırka getirip;

"Yâ Resûlallah! Bu hırkayı giymeniz için size getirdim." dedi. Fahr-i Kâinat Efendimizin hırkaya ihtiyacı vardı. Alıp giydiler. Bunu gören ashabından birisi;

"Yâ Resûlallah! Bu ne güzel bir hırka, bunu bana bağışlasanız." dedi. Resûlullah Efendimiz (s.a.v.) hırkayı ona bağışladılar.

Hicrî: 21   Şevval  1435   •Fazilet Takvim

"SİTEDEKİ KONU BAŞLIKLARINI GÖRMEK İÇİN TIKLAYINIZ"