16 Şubat 2016 Salı

İMANIN İKİNCİ ŞARTI: MELEKLERE ÎMÂN



قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: مَا مِنْ حَافِظَيْنِ يَرْفَعَانِ إِلَى اللهِ فِي يَوْمٍ فَيَرَى تَبَارَكَ وَتَعَالَى فِى أَوَّلِ الصَّحِيفَةِ وَفِي آخِرِهَا اِسْتِغْفَارًا إِلَّا قَالَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: قَدْ غَفَرْتُ لِعَبْدِى مَا بَيْنَ طَرَفَيِ الصَّحِيفَةِ. (مجمع).
بيغمبر أفندمز صلى الله عليه وسلم  بيوردلر "   إنسانلريك كونلك عمللرينى يازان إيكى ملك بونلرى هركون الله تعالى يه آرض أدرلر . الله تباركه و تعالى بركونون صاحفه سنين باشنده و صونونده ( قولونون ) إستغفار ( أتتيغنى يازلمش )  كورنجه ويله بيورر قولومون صاحفه سنده بولونان بتون كوناحلرنى باغشلادم ."
“İnsanların günlük amellerini yazan iki melek bunları hergün Allâhü Teâlâ’ya arzederler. Allâhü Tebâreke ve Teâlâ bir günün sahîfesinin başında ve sonunda (kulunun) istiğfar (ettiğini yazılmış) görünce şöyle buyurur:Kulumun sahîfesinde bulunan bütün günahlarını bağışladım.” 
(Hadîs-i Şerîf, Mecmau’z-Zevâid)
Hicrî: 04  Cemaz,yelevvel  1437  Fazilet Takvimi  

İMANIN İKİNCİ ŞARTI: MELEKLERE ÎMÂN


İmanın ikinci şartı: Meleklerin Allâhü Teâlâ’nın şerefli kulları olduklarına ve Allâhü Teâlâ ile peygamberleri arasında vahyin sâdık ve emîn vâsıtası olduklarına îmân etmektir.
Enbiyâ sûresinin 26 ve 27. âyet-i kerîmelerinde bildirildiği üzere melekler Allah’ın şerefli kullarıdır, Allâhü Teâlâ’nın emri olmadan hiçbir söz ve fiilde bulunmazlar.
Melekler, latîfdir (nurdan yaratılmışlardır). Kendi irâdeleri ile yahut kendilerine öğretilen mübârek isimleri okuyarak istedikleri güzel sûretlerde görülürler. Nitekim Cebrâîl Aleyhisselâm, Peygamberimiz’e bazan Ashâb-ı Kirâm’dan bazıları sûretinde gelirdi.
Melekler’de erkeklik ve dişilik olmadığı gibi insan ve cinlerdeki yemek içmek, doğmak, doğurmak ve her şerrin kaynağı olan şehvet ve gadab da olmaz.
Melekler’in bir kısmı gece gündüz dâimâ ve hiç ara vermeksizin Allâhü Teâlâ’yı tesbihden başka şeyle meşgul olmazlar. Bunlara mukarrebûn ve illiyyûn denilir. Bir kısmı da Allâhü Teâlâ’nın takdîr ettiği üzere yerde ve göklerde tedbir ve tasarruf eder, emrettiklerini yaparlar. Ayrıca her insanda, vazifeli 384 melek vardır. Bunlardan Kirâmen Kâtibîn melekleri insanların günlük amellerini yazıp bunları hergün Allâhü Teâlâ’ya arzederler. (Şerh-i Dürr-i Yektâ)
Melekler’in adedlerini ancak Allâhü Teâlâ bilir. İçlerinden dört büyüğü, Melekler’in peygamberleridir ki şunlardır:
1- Cebrâil (a.s.): Vahye memurdur.
2- Mîkâil (a.s.): Bir kısım hâdiselerin; mesela rüzgârların, yağışların, hububatın ve bitkilerin meydana getirilmesine memurdur.
3- İsrâfil (a.s.): Sûr’un üflenmesi, kıyâmet gününün meydana gelmesi ve bütün canlıların kıyâmette tekrar diriltilmelerine memurdur.
4- Azrâil (a.s.): Öleceklerin ruhlarını almaya memurdur. (M. İlmihal, Fazilet Neşriyat)
Hicrî: 04  Cemaz,yelevvel  1437  Fazilet Takvimi  




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder