... قِيلَ يَا رَسُولَ اللهِ  أَيُّ النَّاسِ أَفْضَلُ فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مُؤْمِنٌ يُجَاهِدُ فِي سَبِيلِ اللهِ بِنَفْسِهِ وَمَالِهِ. (خ)

" يارسول الله إنسانلريك أن فضيلتلسى كمدر ؟ ديه صورولدى . بيغمبر أفندمز ( صل الله عليه وسلم ) جانيله ماليله الله يولنده جهاد أدن مؤمن در . بويور دلر ."

Hicrî: 24 Recep  1436   Fazilet Takvimi  

Onun Maiyyetindekilerden: ŞEHİT EBÛ UKAYL (R.A.)

Ebû Ukayl Abdurrahman bin Abdullah (r.a.), Bedir harbine katıldı, Resûlullâh (s.a.v.) ile bütün seferlere iştirak etti ve ilk Halife Hz. Ebûbekir zamanında dinden dönenlerle yapılan Yemâme harbinde şehit oldu.

Ca’fer bin Abdullâh (r.a.) şöyle anlatır: Yalancı Peygamber Müseyleme’nin öldürüldüğü Yemâme harbi başlayıp da insanlar saf tutunca, ilk yaralanan Ebû Ukayl (r.a.) oldu. Bir ok atıldı, iki omuzunun arasına ve kalbinin yakınına isabet etti. Ok çıkarıldı. Fakat sol tarafı tutmaz oldu, onu geriye taşıdılar.

Harb kızışıp Müslümanlar geri çekilmeye mecbur kalmışlardı. Ebû Ukayl (r.a.) de yarasından dolayı takatsiz olduğundan istirahat ediyordu. Ma’n bin Adiyy’in (r.a.):

“Ey Ensâr, Allâh’tan korkun, Allâh’tan korkun, düşmanınıza hücum edin.” diye yüksek sesle bağırdığı duyuldu.

Abdullâh bin Ömer (r.anhümâ) anlatıyor:

“Ebû Ukayl (r.a.) kalktı. ‘Ne yapmak istiyorsun, sana harb etmek yok’ dedim. ‘Nidacı beni de kastetti’ dedi. ‘Ey Ensar’ dedi, yaralıları çağırmadı, dedim. Ebû Ukayl (r.a.) da: Ben de Ensardanım, sürünerek de olsa onun davetine uyacağım, dedi ve kemerini bağladı, kılıcı sağ eline aldı, sonra da:

‘Ey Ensar, Huneyn’deki gibi geri dönün, toplanın, Allâh size rahmet etsin, ilerleyin.’ dedi. Müslümanlar nihayet düşmanlarını bir bahçeye sıkıştırdılar, iki taraf birbirine girdi, kılıçlar birbirine karıştı.

Ebû Ukayl’e (r.a.) baktım, yaralı kolu omuzundan kesilmişti. Vücudunda on dört ağır yara vardı. Ebû Ukayl’in (r.a.) başında durdum. Artık ruhunu teslim etmek üzere idi. Ey Ebû Ukayl, dedim. Ağır dönen dili ile: ‘Buyur, kim yenildi?’ dedi. ‘Müjde, Allâh’ın düşmanı Müseyleme öldürüldü’ dedim. Bunun üzerine parmağını göğe kaldırdı, Allâh’a hamd etti ve şehit oldu. Allâh ondan razı olsun.

Gördüklerimi babam Ömer’e (r.anh) haber verdim.

‘Allâh rahmet etsin, o haliyle şehit olmak istedi ve ona kavuşmak için gayret etti. O, Peygamber Efendimiz’in (s.a.v.) Ashabının en hayırlılarından ve ilk Müslümanlardan idi.’ buyurdular. Radıyallâhü anhüm.

Hicrî: 24Recep  1436   Fazilet Takvimi  

SİTEDEKİ KONU BAŞLIKLARINI GÖRMEK İÇİN TIKLAYINIZ"