قَالَ اللهُ تَعَالَى: أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ. (سورة يونس, 62)

الله تعالى شويله بيوردى ( مئآلا   : "... خبرينز اولسون كى ، محقق اللهيك أوليالرى اؤزرينه نه قورقو واردر ، نه ده اونلر محزون اولورلر ."

Allâhü Teâlâ şöyle buyurdu (meâlen): “Haberiniz olsun ki, muhakkak Allâh’ın evliyaları üzerine ne korku vardır, ne de onlar mahzun olurlar.” 

(Yûnus sûresi, âyet 62)

Hicrî:   22  Cemâziyelevvel   1438  Fazilet Takvimi 

İBRAHİM BİN EDHEM’İN HZ. İLYAS VE HZ. HIZIR İLE KARŞILAŞMASI

İbrahim bin Edhem (k.s.) anlattı:
İlk tevbe ettiğim sıralarda sahrada giderken güzel yüzlü, güzel elbiseli ve hoş kokulu bir zât ile karşılaştım. Ona selâm verip musâfaha ettim. Selâmı aldıktan sonra “Açmısın?” dedi. “Evet” dedim. Kalkıp iki rek‘at namaz kıldı ve bana: “Haydi, benim kıldığım gibi iki rek‘at namaz kıl” dedi. Namazı kılınca onun sağında yiyecek ve soğuk su olduğunu gördüm.
“Ey İbn-i Edhem! Haydi, Allâh'ın ihsan ettiği bu şeylerden ye ve Rabbine şükret!” dedi. Sonra:
“Ey İbn-i Edhem! Akıllı ve anlayışlı ol, işlerinde acele etme. Zira, acele şeytandandır. İyi bil ki Allâhü Teâlâ bir kula hayır murâd ettiğinde onu kendisi için seçer. Seçtiği kulunun kalbinde bir kandil yaratır. Kul, bu kandilin nûrundan hak ile bâtılı ayırır ve nefsinin ayıplarını görür. Sana İsm-i A‘zam'ı öğretmek istiyorum ki acıktığın yahut susadığında onunla Allâh'a duâ edersin, seni doyurur, suya kandırır.
Ey İbn-i Edhem! Hayırlı insanlar ve fakirlerle oturduğunda onların ayakları altında çiğnedikleri toprak gibi ol! Onlara asla gazablanma. Zira, Allah (azze ve celle) onların gazablandıklarına gazab eder, razı olduklarından da razı olur.” dedi ve bana İsm-i A‘zam'ı öğretti. Sonra:
“Seni Hay ve Kayyûm olan Allâh'a emânet ettim” deyip gözümden kayboldu.
Yoluma devam ediyordum ki yüzü ve kıyafeti güzel, hoş kokulu bir genç ile karşılaştım. Ona selâm verdim. Selâmımı aldıktan sonra:
“Ey İbn-i Edhem! Bu yolculuğunda kiminle karşılaştın ve ne öğrendin?” dedi.
“Şu vasıfta bir zât ile karşılaştım. Bana şu nasihatlerde bulundu” dedim. Genç ağladı, ben de onunla ağladım. Bana: “O, kardeşim İlyâs idi, ben de Ebu'l-Abbâs Hızır'ım” dedi. Bunu işitince çok sevindim, hemen onu kucakladım, alnından ve ellerinden öpüp onunla musâfaha ettim ve bana duâ etmesini istedim. Bana hidâyette sâbit kalmam ve kötülüklerden korunmam için duâ etti ve sonra gözümden kayboldu.
(Ravzu’r-Reyâhîn, İmam Yâfiî)

Hicrî:   22  Cemâziyelevvel   1438  Fazilet Takvimi 

SİTEDEKİ KONU BAŞLIKLARINI GÖRMEK İÇİN TIKLAYINIZ"