قَالَ اللهُ تَعَالَى: ... لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللهَ مَعَنَا فَأَنْزَلَ اللهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْهَا... الآية. (سورة التوب، ٤٠)

الله تعالى شويله بيوردو ." او آرقاداشى (أبو بكرى صديقه " محزون اولمه جونكى الله محقق بزمله برابردر ديوردو . دركن الله تعالى اونون اؤزرينه سكينتى ( قلبلره سكونت ورن رحمتى ) نى إنديردى اونوده كورمديكينز اوردولرله تأيد بيوردو..."

Allâhü Teâlâ şöyle buyurdu: “O arkadaşı (Ebûbekr-i Sıddîk)’a ‘Mahzun olma, çünkü Allah muhakkak bizimle beraberdir.’ diyordu. Derken Allâhü Teâlâ onun üzerine sekînetini (kalplere sükûnet veren rahmeti)ni indirdi, onu da görmediğiniz ordularla te’yîd buyurdu...” 

(Tevbe sûresi, âyet 40)

Hicrî:   18  Zilhıcce   1437  Fazilet Takvimi 

HAZRET-İ EBÛBEKİR’İN (R.A.) FAZİLETİ

Peygamberimiz (s.a.v.), hicret sırasında Sevr mağarasına ulaştıkları zaman Hz. Ebûbekir (r.a.):
“Ya Resûlallâh! Ben içeriye girmeden siz girmeyiniz. İçeride zarar verecek bir şey varsa zararı, size değil bana dokunsun” dedi ve içeri girdi, süpürüp temizledi. İçeride yılan ve haşerâta ait delikler gördü. Ridasını çıkarıp yırtarak delikleri kapattı. Geriye iki delik kaldı. Onları da ayaklarıyla kapattı. Sonra Resûlullâh’ı (s.a.v.) mağaraya davet etti.
Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.) içeriye girdi ve mübarek başlarını Hz. Ebûbekir’in (r.a.) dizine koyup uyudular. Bu sırada bir yılan Hz. Ebûbekir’in (r.a.) ayağını soktu. Resûlullâh’ı (s.a.v.) uyandırmaktan korkarak hiç hareket etmedi. Ancak Hz. Ebûbekir’in akan gözyaşları Resûlullâh’ın yanağına damladı. Resûlullâh (s.a.v.): “Sana ne oldu ey Ebûbekir!” buyurdular. “Anam babam sana feda olsun ya Resûlallâh! Yılan ayağımı soktu” dedi. Resûlullâh (s.a.v.) mübarek tükürüğünü yılanın soktuğu yere sürdüler, hiç acısı kalmadı.
İbn-i Abbâs Hazretleri anlattı: Hazret-i Ebûbekir mağarada iken çok şiddetli susadı. Peygamberimiz’e hâlini arzetti. Peygamberimiz (s.a.v.) ona: “Mağaranın başına var, oradan iç” buyurdular. Hz. Ebûbekir dedi ki: Mağaranın başına gidip orada baldan tatlı, sütten beyaz ve kokusu miskten daha güzel bir sudan içip döndüm. Bana “İçtin mi?” buyurdular, “Evet” dedim. “Ey Ebûbekir seni müjdeleyeyim mi” buyurdular, “Evet, yâ Resûlallâh” dedim. Buyurdular ki:
“Muhakkak Allâhü Teâlâ cennet nehirlerine müvekkel meleğe: ‘Firdevs cennetindeki bir nehirden mağaranın başına su akıt, Ebûbekir içsin’ diye emretti. Ben “Yâ Resûlallâh, benim Allâh katında böyle mertebem var mı” dedim, “Evet, bundan da yüksektir. Beni Hak ile gönderen Allâh’a yemin ederim ki seni sevmeyen kimse yetmiş peygamberin amelini işlese dahi cennete giremeyecektir.” buyurdular. (Diyarbekrî, Tarihu’l-hamîs)

Hicrî:   18  Zilhıcce   1437  Fazilet Takvimi 

SİTEDEKİ KONU BAŞLIKLARINI GÖRMEK İÇİN TIKLAYINIZ"