كَانَ
رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَحْسَنَ النَّاسِ وَكَانَ
أَجْوَدَ النَّاسِ وَكَانَ أَشْجَعَ النَّاسِ. (م)
بيغمبر أفندمز صلى الله عليه وسلم ."
( آحلاق ، ياراطلش ، حسب ، نسب و
بتون حصوصلرده ) إنسانلريك أك كوزلى ايدى
إنسانلريك أك جومردى ايدى ، إنسانلريك أك شجاعتلسى ايدى ."
“Peygamber Efendimiz (s.a.v.) (ahlâk, yaratılış, haseb, neseb v.s
bütün hususlarda) insanların en güzeli idi, insanların en cömerdi idi,
insanların en şecaatlisi idi.”
(Hadîs-i Şerîf, Sahîh-i Müslim)
Hicrî: 10 Rebîulevvel 1438 Fazilet Takvimi
“MUHAMMED MUSTAFÂ, ALLÂH’IN RESÛLÜ VE İNSANLARIN EFENDİSİDİR”
İmâm-ı Rabbânî Hazretleri buyurdular:
خَيْرِ الْعَرَبِ وَالْعَجَمِ عَلَيْهِ
وَعَلَى آلِهِ مِنَ الصَّلَوَاتِ أَتَمُّهَا وَمِنَ التَّحِيَّاتِ أَكْمَلُهَا،
وَأَجْعَلُ هٰذَا الْمَكْتُوبَ وَسِيلَةً لِنَجَاةٍ أُخْرَوِيَّةٍ لاَ اِنِّي
أَمْدَحُ بِهِ النَّبِيَّ عَلَيْهِ الصَّلاَةُ وَالسَّلاَم بَلْ أَمْدَحُ بِهِ مَقَالِي،
( شِعْرٌ ): مَا إِنْ مَدَحْتُ مُحَمَّدًا بِمَقَالَتِي *** لٰكِنْ مَدَحْتُ مَقَالَتِي بِمُحَمَّدٍ
( شِعْرٌ ): مَا إِنْ مَدَحْتُ مُحَمَّدًا بِمَقَالَتِي *** لٰكِنْ مَدَحْتُ مَقَالَتِي بِمُحَمَّدٍ
فَأَقُولُ
وَبِاللّٰهِ الْعِصْمَةُ وَالتَّوْفِيقُ:
إِنَّ مُحَمَّدًا رَسُولَ اللّٰهِ
"سَيِّدُ وُلْدِ آدَمَ" ([1])، وَأَكْثَرُ
النَّاسِ تَبَعًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَأَكْرَمُ اْلأَوَّلِينَ وَاْلآخِرِينَ
عَلٰى اللّٰهِ ([2]) وَأَوَّلُ
مَنْ يَنْشَقُّ عَنْهُ الْقَبْرُ ([3]) وَأَوَّلُ
شَافِعٍ وَأَوَّلُ مُشَفَّعٍ وَأَوَّلُ مَنْ يَقْرَعُ بَابَ الْجَنَّةِ فَيَفْتَحُ
اللّٰهُ لَهُ وَحَامِلُ لِوَاءِ الْحَمْدِ
يَوْمَ الْقِيَامَةِ تَحْتَهُ آدَمُ فَمَنْ دُونَهُ ([4]) وَهُوَ
الَّذِي قَالَ عَلَيْهِ الصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ "وَنَحْنُ اْلآخِرُونَ
وَنَحْنُ السَّابِقُونَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ" ([5])، "وَإِنَّى
قَائِلٌ قَوْلاً غَيْرَ فَخْرٍ وَأَنَا حَبِيبُ اللّٰهِ وَأَنَا قَائِدُ الْمُرْسَلِينَ وَلاَ فَخْرَ"
([6])، "وَأَنَا
خَاتَمُ النَّبِيِّينَ وَلاَ فَخْرَ وَأَنَا مُحَمَّدٌ بْنُ عَبْدِ اللّٰهِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ، إِنَّ اللّٰهَ خَلَقَ الْخَلْقَ فَجَعَلنِي فِي خَيْرِهِمْ
ثُمَّ جَعَلَهُمْ فَرِيقَيْنِ فَجَعَلَنِي فِي خَيْرِهِمْ فِرْقَةً ثُمَّ
جَعَلَهُمْ قَبَائِلَ فَجَعَلَنِي فِي خَيْرِهِمْ قَبِيلَةً ثُمَّ جَعَلَهُمْ
بُيُوتًا فجَعَلَنِي فِي خَيْرِهِمْ بَيْتًا فَأَنَا خَيْرُهُمْ بَيْتًا
وَخَيْرُهُمْ نَفْسًا وَأَنَا أَوَّلُ النَّاسِ خُرُوجًا إِذَا بُعِثُوا"
([7]) "وَأَنَا
قَائِدُهُمْ إِذَا وَفَدُوا وَأَنَا خَطِيبُهُمْ إِذَا نَصَتُوا وَأَنَا
شَفِيعُهُمْ إِذَا حُبِسُوا وَأَنَا مُبَشِّرُهُمْ إِذَا يَئِسُوا وَلِوَاءُ
الْكَرَمِ وَالْمَفَاتِيحُ يَوْمئِذٍ بِيَدِي وَلِوَاءُ الْحَمْدِ يَوْمئِذٍ بِيَدِي
وَأَنَا أَكْرَمُ وُلْدِ آدَمَ عَلٰى رَبِّي يَطُوفُ عَلَيَّ أَلْفُ خَادِمٍ
كَأَنَّهُمْ بِيضٌ مَكْنُونٌ وَإِذَا كَانَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ كُنْتُ إمَامَ
النَّبِيِّينَ وَخَطِيبَهُمْ ([8]) وَصَاحِبَ
شَفَاعَتِهِمْ غَيْرَ فَخْرٍ "
“Arab’ın ve Acem’in (Arap olmayanların) en fazîletlisi olan Resûlullâh (s.a.v.)’in fazîleti hakkında rivâyet olunanların birkaçını yazarak, âhiretteki kurtuluşa vesîle kılmak istedim. Ancak ben sözlerimle onu medhediyor değilim, bilakis onun vesîlesiyle sözlerimi medhediyorum...
“Şüphesiz Muhammed (s.a.v.), Allâh’ın resûlü ve Âdemoğlunun efendisidir. Kıyâmet gününde tâbileri ve ümmeti en çok olacak peygamberdir.”
“Allah katında, evvelkilerin ve sonrakilerin en keremlisi, en değerlisidir.”
“Kabrin kendisine açılacağı ilk kimsedir. İlk şefâat edecek ve şefâati ilk kabul olunacak olandır. Cennetin kapısını ilk çalacak olan ve Allâh’ın da kapıyı açacağı ilk kimsedir.”
“Kıyâmet gününde, -altında Âdem (a.s.) ve ondan sonraki ümmetler olduğu hâlde- hamd sancağını taşıyacak olan odur.” Şu sözleri buyuran da odur:
“Ben Abdülmuttalib oğlu Abdullah oğlu Muhammed’im. Muhakkak Allâhü Teâlâ bütün mahlûkâtı yarattı ve beni onların en hayırlıları içerisinde kıldı. Sonra onları iki fırkaya ayırdı ve beni en hayırlı fırkada kıldı. Sonra onları kabîlelere ayırdı ve beni en hayırlı kabîlede kıldı. Sonra onları evlere ayırdı ve beni en hayırlı evde kıldı. Ben onların ev ve nefis cihetinden en hayırlısıyım.”
“İnsanlar tekrar diriltildikleri zaman ilk çıkacak olan benim. İnsanlar Allâh’ın huzuruna çıktıkları zaman, onların önderi benim. Sustukları zaman onların hatîbi, (sözcüsü) benim. Hapsolundukları zaman, onların şefâatçisi benim. Ümid kestikleri zaman, onların müjdeleyicisi benim. Kerem sancağı ve cennetin anahtarları o gün bendedir. Hamd sancağı o gün bendedir. Rabb’im katında ben, Âdemoğlu’nun en keremlisiyim. Saklı yumurtalar gibi bin hizmetçi benim etrafımda dolaşır.”
“Kıyâmet günü olduğu zaman ben, peygamberlerin imâmı, onların hatîbi ve onların şefâatlerinin sâhibi (şefâatcıları) olacağım, bunda övünmek yok.” (Mektûbât-ı İmâm-ı Rabbânî, 1/m. 44)
Hicrî: 10 Rebîulevvel 1438 Fazilet Takvimi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder