قَالَ اللهُ تَعَالَى: يَرْفَعِ اللهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ. (سورة المجادلة, 11)

الله تعالى شويله بيوردى ( مآلا ) : "...الله سزدن إيمان أدنلرى يوكسلتر . كنديلرينه علم وريلن ( عالم ) لرى إيسه دره جلرله يوكسلتر ."

Allâhü Teâlâ şöyle buyurdu (meâlen): “…Allah sizden îman edenleri yükseltir. Kendilerine ilim verilen (âlim)leri ise derecelerle yükseltir.” 

(Mücâdele sûresi, âyet 11)

Hicrî:    12  Rebîulâhir   1438  Fazilet Takvimi 

“İLİM RÜTBESİ EN YÜCE RÜTBEDİR”

Allâme Teftâzânî merhum bir gün talebeleriyle bir su kenarında çadır kurmuş, onlara ders okutuyordu. Devrin padişahı, âcil bir iş için has adamlarından birini atla bir yere ulak (postacı) olarak gönderdi. İşin ehemmiyetinden dolayı ona: “Yolda atın yorulduğu zaman, kimin atını bulursan, emrimi söyle, atını al, yola devam et!” diye emretti.
Ulak yola çıktı. Allâme Teftâzânî’nin talebeleriyle oturdukları yere yaklaştığında atı yorgunluktan çatladı. Heybesini omuzuna atıp yürümeye başladı.
Yüzü gözü toz içinde olduğu halde Allâme’nin konduğu su kenarına erişti. Geniş bir çadır kurulmuş, yanında da kuvvetli bir atın bağlanmış durduğunu gördü. Ulak atı almak için davranınca Allâme’nin talebeleri ona nazikçe: “Hocamıza hürmet eyle, Sultan’ın hatırını saydığı kimsedir. Birazcık burada sabreyle, elbette gelen geçen eksik olmaz, onlardan al” dediler.
Adam tezcanlı olduğundan hemen almak istedi, onlar güzellikle söyledikçe o aksilik etti. Nihayet talebelerden bir kısmıyla döğüşmeye başlayınca diğer talebeler de geldi ve onu öyle dövdüler ki vücudu darb izlerinden morardı, mürekkeb dökülmüş kâğıda döndü.
Ulak yoldan döndü, Sultan’ın yakın adamlarından olduğu için doğrudan huzura varıp feryad etti, gömleğini yırttı, darb izlerini gösterdi ve olanları anlattı.
Sultan tahtından inip onun yüzünü gözünü öptü ve:
“Gel bu şikâyetini bana bağışla. Ondan bunun intikâmını almaya benim gücüm yetmez. O benden ulu padişahtır.
Benim hükmüm ancak ülkem içinde geçer. Amma onun tasnif ettiği kitaplar yedi iklimde okunur. Devletimin bekâsı da onlara riâyetim ve hürmetim sebebiyledir. Benim rızamı istersen git, öfke ile üzerlerine vardığından dolayı ondan özür dile” dedi ve rütbesinden birkaç mertebe yüksek makam vererek onu razı eyledi, ayrıca bolca ihsanda bulundu.
(Hadîkatü ’s-Selâtîn, Celalzâde Salih Çelebi)

Hicrî:    12  Rebîulâhir   1438  Fazilet Takvimi 

SİTEDEKİ KONU BAŞLIKLARINI GÖRMEK İÇİN TIKLAYINIZ"