عَنِ
ابْنِ مَسْعُودٍ (رَضِىَ اللهُ عَنْهُ) قَالَ: لَقَدْ
رَأَيْتُنِي سَادِسَ سِتَّةٍ مَا عَلَى ظَهْرِ الْأَرْضِ مُسْلِمٌ غَيْرُنَا.
(طب)
عبد
الله بن مسعود ( رضى الله عنه ) بيوردى :." يريوزونده بزدن باشقه مسلمان يوقكن بن مسلمانلريك آلطنجسى
اولدوم ."
Abdullah bin Mes’ûd (radıyallâhü anh) buyurdu: “Yeryüzünde bizden
başka Müslüman yokken ben Müslümanların altıncısı oldum.”
(Hadîs-i
Şerîf, Taberânî, el-Mu’cemü’l-Kebîr)
Hicrî: 22
Rebîulâhir 1438
Fazilet Takvimi
Onun Maiyetindekilerden: ABDULLAH BİN MES’ÛD (R.A.)
Peygamber Efendimizin (s.a.v.) yakın hizmetçilerinden olan İbn-i Mes’ûd (r.a.) ilk Müslümanlardandır. Resûl-i Ekrem’in misvak, ibrik ve asâsını taşır ve nâleyn-i şerîfeyni (mübârek papuçlarını-ayakkabılarını) muhafaza ederdi.
İbn-i Mes’ûd Hazretleri, kısa boylu ve ufak yapılı idi. Lâkin Ashâb-ı Kirâm içinde kadri yüksek, âlim ve faziletli bir zâttı.
Resûl-i Ekrem (sallallâhü aleyhi ve sellem) Hazretleri:
“Her kim, Kur’ân-ı Kerîm’i nâzil olduğu (indirildiği) tazelik ve hoşluğu üzere okumak isterse İbn-i Ümmi Abd’in (İbn-i Mes’ûd’un) kıraati üzere okusun” buyurmuştu.
Abdullah bin Mes’ûd (r. anh), Peygamberimizin vakt-i saadetinden sonra Kûfe’de kaldı ve beytülmal memuru oldu.
Kendisinden hadîs-i şerîf rivâyet edenlerin büyüklerinden Alkame İbn-i Kays Nehaî (r.a.) der ki: “Şam’a gidip mescidde iki rek’at namaz kıldıktan sonra ‘Yâ Rabbi! Bana sohbet edeceğim bir arkadaş gönder’ dedim. İhtiyar bir zâtın geldiğini gördüm. Allâhü Teâlâ duâmı kabul etti, dedim. Bu zât (yani Ebu’d-Derdâ), bana yaklaştığında ‘Neredensin?’ dedi. Kûfe ahalisindenim, dedim. Nâleyn, asâ ve ibrik sahibi (İbn-i Mes’ûd) sizde değil mi? Şeytandan korunmuş olan (Ammâr bin Yâsir) sizde değil mi? Başkalarının bilmediği sırrın sahibi (Huzeyfe bin Yemân) sizde değil mi? diyerek söze başladı.”
Peygamberimizin vakt-i saâdetinde Kur’ân-ı Kerîm’in ezberlenmesi, kaydedilmesi ve toplanmasına en çok îtinâ eden meşhur dört kurrânın birincisi İbn-i Mes’ûd Hazretleridir.
Abdullah bin Amr’ın (r.a.) meclisinde İbn-i Mes’ûd’un adı geçtiğinde dermiş ki:
“Resûlullah’tan (sallallâhü aleyhi ve sellem) işittim:
‘Kur’ân’ı dört kişiden alın, öğrenin: Abdullah bin Mes’ûd, Ebû Huzeyfe’nin azadlısı Salim, Übey bin Kâ’b ve Muâz bin Cebel’den’ diye buyurdu. İşte o zamandan beri ben, o zâtı (İbn-i Mes’ûd’u) severim.”
Abdullah bin Mes’ûd (radıyallâhu anh), 653 senesinde yaşı yetmişi geçmiş olduğu halde âhirete irtihal etmiştir.
(Kısas-ı Enbiyâ, A. Cevdet Paşa)
Hicrî: 22
Rebîulâhir 1438
Fazilet Takvimi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder