قَالَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
بَلَغَنِي أَنَّ لُقْمَانَ عَلَيْهِ السَّلَامُ قَالَ لِابْنِهِ : لَيْسَ غِنًى
كَصِحَّةٍ، وَلَا نَعِيمٍ كَطِيبِ نَفَسٍ. (هب)
بيغمبر
أفندمز صلى الله عليه وسلم بيوردولر
: " لقمان عليه السلاميك اوغلونه شويله نصيحت اتتيغى بانه اولاشتى . صحت كبى
زنكنلك كونول حضورى كبى نعمت يوقدور .
"
Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyurdular: “Lokman aleyhisselâmın
oğluna şöyle nasihat ettiği bana ulaştı: ‘Sıhhat gibi zenginlik, gönül
huzuru gibi nimet yoktur.’
(Hadîs-i Şerîf, Beyhakî, Şuabü’l-Îmân)
Hicrî: 16 Muharrem 1437 Fazilet Takvimi
DÜNYADA GARİPLER
Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyurdular:
“Dünyada garipler dörttür:
1- Amel etmeyen kişinin ezberindeki Kur’ân-ı Kerîm,
2- İçinde hiç kimsenin namaz kılmadığı bir mescid,
3- Bir evde açılıp okunmayan Mushaf-ı Şerîf,
4- Kötü insanlar arasında kalmış sâlih bir kimse.” (Feyzu’l-Kadir)
OSMANLI’DA DÂRÜŞŞİFÂLAR-HASTAHÂNELER
İnsan sağlığı mevzu olunca cihan padişahı Kanuni Sultan Süleyman’ın:
“Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi,
Olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi” beyti hatıra gelir. Bu söz sağlığın ne kadar ehemmiyetli olduğunu çok güzel anlatır.
Osmanlı Devleti’nde ilk zamanlar sarayda hanedan mensupları ve devlet adamları için bir hekim bulundurulmaktaydı. İlk hastahane 1389’da Yıldırım Bayezid tarafından Bursa’da şehrin doğusunda inşa ettirilmişti. Daha sonra Sivas, Amasya, Tokat, Çankırı, Kastamonu ve Konya gibi şehirlerde ve fethedilen her yerde hastahaneler açıldı. Mesela Edirne’nin fethinden sonra burada cüzzamlılar (lepra) için bir hastahane yaptırıldı. Avrupa’da akıl hastalarının ateşte yakıldığı bir devirde İkinci Bayezid Han Tunca Nehri kenarında hastaların su, musiki ve kuş sesiyle tedavi edildiği bir hastahane yaptırdı (1485).
Yıllar içinde Osmanlı ülkesinin neredeyse en ücra köşelerinde bile hastahaneler açıldı. Yabancı seyyahların hatıralarına göre 16. asrın sonlarına doğru İstanbul’da her biri 150 ilâ 300 hasta alabilen 119 hastahane bulunmaktaydı. Bu hastahanelerde bir baştabip, bir müderris, göz hekimi, cerrah, kırık-çıkıkçı, eczacı, eczacı kalfası, attar, ilaç vekilharcı, ilaç kilercisi, kâsekeş, şurup hazırlayıcı gibi sağlık memurları bulunuyordu.
Osmanlı hastahaneleri hasta ve sağlık memurlarının ihtiyacına göre düzenlenmişti. Hastaların barındırılması, yedirilip içirilmesi, ibadet etmeleri için mekânlar, doktorların barınacakları ve ders görecekleri mekânlar bulunuyordu.
Hicrî: 16 Muharrem 1437 Fazilet Takvimi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder