قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: مَنْ قَرَأَ حَرْفًا مِنْ كِتَابِ اللهِ فَلَهُ بِهِ حَسَنَةٌ وَالْحَسَنَةُ بِعَشْرِ أَمْثَالِهَا لَا أَقُولُ الم حَرْفٌ وَلَكِنْ أَلِفٌ حَرْفٌ وَلَامٌ حَرْفٌ وَمِيمٌ حَرْفٌ. (ت)

بيغمبر أفندمز صلى الله عليه وسلم بيوردلر ." كم الله تعالى نيك كلامى ( قرآن ) دان بر حرف اوقورسه اونه هر حرفينه بر حسنه ( أجر مكافات ) واردر حسنه ده اون مثلى ( ثواب ) واردر آما شونو بلنكى بن سزه  أليف  لام  ميم  بر حرفدر دميوروم  و لكن ألف بر حرفدر لام بر حرفدر ميم بر حرفدر . "

“Kim Allâhü Teâlâ’nın kelâmı (Kur’ân)dan bir harf okursa ona her harfi ne bir hasene (ecir, mükâfat) vardır. Hasenede on misli (sevap) vardır. Ama şunu bilin ki ben size ‘elif lâm mîm’ bir harftir, demiyorum. Ve lâkin elif bir harftir, lâm bir harftir, mîm bir harftir.” 

(Hadîs-i Şerîf, Sünen-i Tirmizî)

Hicrî:   03  ٌRamazan   1437  Fazilet Takvimi

PEYGAMBERİMİZ’İN (S.A.V.) TECHÎZ VE DEFNİ

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) vefat edip Ebûbekr-i Sıddîk (r.a.) hazretlerine bîat olunduktan sonra Resûlullâh Efendimiz’in (s.a.v.) defni hizmetine başlandı. Lâkin nereye defnolunacağında ihtilâf olundu. Ashâb-ı Kirâm’dan bazıları, Mescid-i Şerîf’te, bazıları Bakî’de, yâni Medîne-i Münevvere kabristanında, bazıları Hazret-i İbrâhim aleyhisselâmın kabri yanında, bazıları da Mekke’de defnolunur, dediler.
Hazret-i Sıddîk (r.a.) ise: “Ben, Resûlullah’tan bir şey işittim ve hâlâ unutmadım. ‘Allâhü Teâlâ, bir peygamberin rûhunu ancak defnolunmasını istediği yerde alır’ diye buyurdu. Onu döşeğinin olduğu yerde defnediniz” dedi. Hazret-i Âişe’nin hânesinde, üzerinde âhirete intikal ettiği döşeği kaldırıldı ve yeri kazıldı, bir lahid yapıldı ki, hâlâ Ravza-i Mutahhara denilen mübârek mahaldir. Bu lahdi yapan Ensar’dan Ebû Talha hazretleridir.
Yıkanacağı vakit de elbiselerini çıkarıp çıkarmamak hususunda sahabîler arasında ihtilaf oldu. Bu sırada onlara Allah tarafından uyku geldi. “Onu elbiseleri üzerinde iken gaslediniz” diye bir söz işitildi. söyleyen bilinemedi. Fakat böylece yıkandı.
Hazret-i Ali (r.a.): “Hayatında ve vefâtında paksın” diyerek gasletti (yıkadı) ve Hz. Abbâs ile oğulları çevirdi, Hz. Üsâme ve Peygamberimizin (s.a.v.) azadlısı Sâlih bin Adiyy (Şukran) (r.anhüm) su döktüler.
Erkekler, kadınlar, çocuklar ve köleler, bölük bölük girip namazını kıldılar.
Bütün insanlar için bu dünyaya konup göçmek Allâh’ın kânûnudur. Resûl-i Ekrem’den (s.a.v.) sonra onun dinine hizmet etmek ona muhabbet ve ihlâsın icaplarındandır.
Ashâb-ı Kirâm, Peygamber Efendimiz’in (s.a.v.) ayrılık ateşiyle yandıkları hâlde bütün güçleri ile onun tesis buyurmuş olduğu dinin hükümlerini yerine getirmek için gayret etmişlerdir. (Hz. Ebubekr-i Sıddîk, Çamlıca B.Y.)

Hicrî:   03  ٌRamazan   1437  Fazilet Takvimi

SİTEDEKİ KONU BAŞLIKLARINI GÖRMEK İÇİN TIKLAYINIZ"