قَالَ
اللهُ تَعَالَى: وَمَنْ يُطِعِ اللهَ وَالرَّسُولَ فَاُولٰئِكَ مَعَ الَّذِينَ
اَنْعَمَ اللهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيّنَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ
وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ اُولٰئِكَ رَفِيقًا. (سورة النساء، ٦۹)
الله تعالى شويله بيوردى ( مئآلا
) :
" هر كيم الله تعالى يه و
بيغمبره إطاعت أدرسه إشده اونلر ، الله تعالى نيك كنديلرينه إنعام بيورمش ( نعمت
ورمش ) اولديغى بيغمبرلر ، صدديقلر ، شهيدلر و صالحلر إيله برابردر . اونلر إيسه
نه كوزل آرقداشدر . "
Allâhü Teâlâ şöyle buyurdu (meâlen): “Her kim Allâhü
Teâlâ’ya ve Peygamber’e itâat ederse işte onlar, Allâhü Teâlâ’nın kendilerine
in’am buyurmuş (nîmet vermiş) olduğu peygamberler, sıddîkler, şehîdler ve
sâlihler ile beraberdir. Onlar ise ne güzel arkadaştır.”
(Nisâ Sûresi, âyet 69)
Hicrî: 08 Şaban 1441 Fazilet
Takvimi
PEYGAMBER EFENDİMİZİN (S.A.V.) MÛCİZELERİNDEN -1
Üsâme bin Zeyd (r.a.) şöyle anlattı: “Vedâ haccında Resûlullah Efendimizin (s.a.v.) yanında idik. Ravhâ denilen mevkiye geldiğimiz zaman Resûlullah Efendimizin (s.a.v.) huzuruna, yanında küçük bir çocuğu bulunan bir kadın geldi ve selâm verdi. Resûlullah Efendimiz (s.a.v.), o kadın için durdu. Kadın dedi ki:
‘Yâ Resûlallah, şu benim oğlumdur. Seni hak ile gönderen Allâh’a yemîn olsun ki onu doğurduğum günden şu ana kadar aklı hiç yerine gelmedi, bana eziyet ediyor.’ Bunun üzerine Resûlullah Efendimiz (s.a.v.) çocuğa doğru yaklaştı, elini uzatıp onu tuttu ve çadırın önüne oturttu. Sonra mübârek tükürüklerini çocuğun ağzına sürerek şöyle duâ ettiler: ‘Çık, ey Allâh’ın düşmanı. Çünkü ben, Allâh’ın resûlüyüm.’ Bundan sonra çocuğu annesine vererek: ‘Çocuğunu al, Allâh’ın izniyle bugünden sonra asla ondan sana eziyet verecek bir hareket görmeyeceksin.’ buyurdular.
Haccımızı edâ edip dönerken yine Ravhâ mevkiine geldiğimizde o kadın tekrar karşımıza çıktı. Resûlullah Efendimizin (s.a.v.) huzûruna geldi. Yanında, pişirdiği bir koyun vardı, onu hediye etti. ‘Yâ Resûlallah, seni hak ile gönderen Allâh’a yemîn olsun ki o günden sonra oğlumdan hiçbir eziyet görmedim.’ dedi.
Resûlullah Efendimiz (s.a.v.) bana: ‘Yâ Üseym, (Resûlullah Efendimiz, Hazret-i Üsâme’ye zaman zaman böyle seslenirdi) koyunun ön kolundan birini uzat.’ buyurdular. Ben de ön kolundan birini koparıp kendilerine uzattım. Alıp yediler. Sonra tekrar ‘Yâ Üseym, koyunun diğer ön kolunu uzat.’ buyurdular. Ben diğer ön kolu da koparıp kendilerine uzattım. Alıp yediler. Tekrar aynı şekilde buyurdular. Bu sefer ben dedim ki:
‘Yâ Resûlallah, bir koyunun sadece iki ön budu olur.’ Bunun üzerine Resûlullah Efendimiz (s.a.v):
‘Şâyet sen almak için elini uzatsaydın her defasında benim dediğim gibi bir ön but bulacaktın.’ buyurdular.”
‘Yâ Resûlallah, şu benim oğlumdur. Seni hak ile gönderen Allâh’a yemîn olsun ki onu doğurduğum günden şu ana kadar aklı hiç yerine gelmedi, bana eziyet ediyor.’ Bunun üzerine Resûlullah Efendimiz (s.a.v.) çocuğa doğru yaklaştı, elini uzatıp onu tuttu ve çadırın önüne oturttu. Sonra mübârek tükürüklerini çocuğun ağzına sürerek şöyle duâ ettiler: ‘Çık, ey Allâh’ın düşmanı. Çünkü ben, Allâh’ın resûlüyüm.’ Bundan sonra çocuğu annesine vererek: ‘Çocuğunu al, Allâh’ın izniyle bugünden sonra asla ondan sana eziyet verecek bir hareket görmeyeceksin.’ buyurdular.
Haccımızı edâ edip dönerken yine Ravhâ mevkiine geldiğimizde o kadın tekrar karşımıza çıktı. Resûlullah Efendimizin (s.a.v.) huzûruna geldi. Yanında, pişirdiği bir koyun vardı, onu hediye etti. ‘Yâ Resûlallah, seni hak ile gönderen Allâh’a yemîn olsun ki o günden sonra oğlumdan hiçbir eziyet görmedim.’ dedi.
Resûlullah Efendimiz (s.a.v.) bana: ‘Yâ Üseym, (Resûlullah Efendimiz, Hazret-i Üsâme’ye zaman zaman böyle seslenirdi) koyunun ön kolundan birini uzat.’ buyurdular. Ben de ön kolundan birini koparıp kendilerine uzattım. Alıp yediler. Sonra tekrar ‘Yâ Üseym, koyunun diğer ön kolunu uzat.’ buyurdular. Ben diğer ön kolu da koparıp kendilerine uzattım. Alıp yediler. Tekrar aynı şekilde buyurdular. Bu sefer ben dedim ki:
‘Yâ Resûlallah, bir koyunun sadece iki ön budu olur.’ Bunun üzerine Resûlullah Efendimiz (s.a.v):
‘Şâyet sen almak için elini uzatsaydın her defasında benim dediğim gibi bir ön but bulacaktın.’ buyurdular.”
Hicrî: 08 Şaban 1441 Fazilet
Takvimi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder