قال رسول الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : لَا تَلْعَنِ الرِّيحَ فَإِنَّهَا مَأْمُورَةٌ وَإِنَّهُ مَنْ لَعَنَ شَيْئًا لَيْسَ لَهُ بِأَهْلٍ رَجَعَتِ اللَّعْنَةُ عَلَيْهِ. (ت)
رسول الله أفنديمز ( ﷺ ) بيوردولر : رزغاره لعنت أتمه . جونكى او ، ( الله طرافندان ) مأموردر . و محقق كيم بر شيه لعنت أدرده او شى ، لعنته لايق دكلسه ، أتديكى لعنت ، كندى عليهنه دونر . "
Resûlullah Efendimiz sallallâhü aleyhi ve sellem buyurdular: “Rüzgâra lanet etme. Çünkü o, (Allah tarafından) memurdur. Ve muhakkak kim bir şeye lanet eder de o şey, lanete lâyık değilse, ettiği lanet, kendi aleyhine döner.”
(Sünen-i Tirmizî)
Hicrî: 13 Rebîulevvel 1447 Fazilet Takvim
ALLÂH’IN KUDRET ESERLERİNDEN: RÜZGÂRLAR -2
Rüzgârlar, ağır bulutu kaldırıp yüklendikleri vakit, biz, o bulutu ölü bir belde için sevk ederiz de, o suyu o beldeye indiririz ve o su ile her türlü meyveleri çıkarırız ve çıkaragelmişizdir. İşte ölüleri de -kabirlerinden- böyle çıkaracağız. Bunları düşünürseniz, anlayabilirsiniz ki yaratmak da emir de kendisinin olan ve ölmüş bir beldeyi yeniden ihyâ etmeye kadir bulunan Rabb’inizin, ölüleri diriltebileceğinde şüphe yoktur. Lâkin şunu da unutmamak lâzım gelir ki, yağmur yağmakla her yer aynı seviyede semere vermez, her toprağın kuvveti bir olmaz.
Yağmur yağar ve iyi beldenin, toprağı iyi olan arazinin nebatı, Cenâb-ı Hakk’ın izniyle iyi çıkar. Fena olanın ise çıkmaz, çıkarsa da ancak zorla, pek az ve faydasız bir şey çıkar, yağmurdan da istifade edilmez. Binâenaleyh insan, arzın salâhındaki (iyiliğindeki) ehemmiyeti iyi takdir etmeli ve onun, iyi ve kötü olmasında kendisinin de bir mesuliyeti bulunduğunu unutmamalıdır.
Kur’ân-ı Kerîm’deki bu beyan ve tasvirler, insanlar için bir darb-ı meseldir. Peygamberler, İlâhî rahmetin mübeşşir ve nâşirleri (müjdeci ve yayıcıları), yüklenmiş oldukları teklifler ve şerîatler, hayat kendisiyle kaim olan saf su ile dolu ağır bulutlar gibi, Kur’ân-ı Kerîm, kalplerin âb-ı hayatı; din ve marifet, ebedî bir hayat olan rahmet-i İlâhiyye; mükellef ve muhatap olan insanlar da yağmurun indiği yerler gibi iki kısımdır:
Topraklar gibi insanların da iyisi, kötüsü, mümini, kâfiri vardır. İyiler, iyi düşünür, Allâh’ın peygamberlerinden istifade eder, İlâhî âyetleri tefekkür ve tezekkür ile ibret alır, iman eder, hayat bulur; Allâh’ın nimetlerine şükreder ve âhiret için sâlih ameller ile güzel semereler verirler. Çorak yer gibi fena olanlar ise Allâh’ın nimetlerini, rahmetini küfrân ile karşılarlar, bu faydalardan mahrum kalırlar. Onların semere vermelerine Allâh’ın izni taalluk etmez. Zorluk ve mahrumiyet içinde felâkete yuvarlanır giderler. Nitekim peygamberlerin kıssaları ve tarih, buna şâhittir.
Hicrî: 13 Rebîulevvel 1447 Fazilet Takvim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder