قال سُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : اَلْإِيمَانُ بِضْعٌ وَسَبْعُونَ شُعْبَةً فَأَفْضَلُهَا قَوْلُ لَا إِلٰهَ إِلَّا اللهُ وَأَدْنَاهَا إِمَاطَةُ الْأَذَى عَنِ الطَّرِيقِ وَالْحَيَاءُ شُعْبَةٌ مِنَ الْإِيمَانِ. (ن)
رسول الله أفنديمز ( ﷺ ) بيوردولر : إيمان ، يتمش كسور شعبه در : أك أؤست مرتبسى ‘لَا إِلٰهَ إِلَّا اللهُ ’ دمكدر ، أك آلط مرتبسى إيسه أزيت ورجك بر شئ يولدان قالدرمقدر. حيا ده إيماندان بر شوبه در . "
Resûlullah Efendimiz sallallâhü aleyhi ve sellem buyurdular: “İman, yetmiş küsür şûbedir: En üst mertebesi ‘Lâ ilâhe illallâh’ demektir; en alt mertebesi ise eziyet verecek bir şeyi yoldan kaldırmaktır. Hayâ da imandan bir şûbedir.”
(Sünen-i Nesâî)
Hicrî: 19 Cemâziyelevvel 1447 Fazilet Takvim
HAYÂ İMANDANDIR -1
Hayâ; utanma, hicâb, ar, namus manalarına gelir. Çirkin şeylerden nefsin darlanması, edebe aykırı bir hâdisenin meydana gelmesinden dolayı kalbin ızdırap içinde kalması demektir ki eseri, hemen yüzde belirmeye başlar.
Hayâ, pek güzel bir haslettir. Zıttı ise; utanmazlıktan, bâtılı, hak sûretinde görüp çekinmeksizin işlemekten ibârettir. Hayâsızlık, insanı insanlıktan çıkarır, hayvanlardan aşağı bir hâle düşürür.
Ebu’l-Leys Semerkandî Hazretleri şöyle buyurmuştur:
Hayâ, iki kısımdır. Birisi, seninle insanlar arasında olan hayâdır, diğeri de seninle, Allâhü Teâlâ arasında olan hayâdır.
İnsanlarla aranda olan hayâ; gözlerini, sana helâl olmayan şeylere kapatman, onlardan utanıp sakınmandır. Allâhü Teâlâ ile aranda olan hayâ ise; Allâhü Teâlâ’nın sana ihsan ettiği nimetleri düşünüp ona isyan etmekten hayâ etmendir.
Hazret-i Ömer (r.a.), bir gün Resûlullah Efendimizin (s.a.v.) huzuruna girmişti. Resûlullah (s.a.v.) Efendimizin ağladığını görünce, “Yâ Resûlallah! Ağlamanıza sebep nedir?” diye suâl etti. Resûlullah Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurdular: “Cebrâil aleyhisselâm geldi ve bana şöyle bildirdi: “Muhakkak Allâhü Teâlâ, İslâm üzere yaşlanan; saçı sakalı ağaran bir kuluna azâp etmekten hayâ eder. İslâm üzere yaşlanan o kimse ise, o yaşta Allâhü Teâlâ’ya isyan etmekten utanmaz mı?”
Selmân-ı Fârisî (r.a.) Hazretleri şöyle buyurdular: “Tam üç defa ölüp dirilmek (ölüm ızdırabını yaşamak); bir kimsenin avret yerlerine bakmaktan veya başkasının benim avret yerime bakmasından bana daha sevimlidir.”
Hikmet ehli bir zâta, “Fâsık kimdir?” diye sorulunca o zât, şöyle buyurdu: “Gözlerini, insanların kapılarını, pencerelerini gözetlemekten, avret yerlerine bakmaktan sakınmayan; hayâsız kimsedir.”
Hicrî: 19 Cemâziyelevvel 1447 Fazilet Takvim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder